بزرگنمايي:

راه ترقی - خراسان / «نیروی کار؛ دارایی استراتژیک » عنوان یادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم سید یحیی عظیمی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
139 سال قبل بود که کارگران برای احقاق حق خود دربسیاری از مناطق ایالات متحده آمریکا، از جمله در شیکاگو دست به اعتصاب وتظاهرات زدند و یکی از خواسته های حداقلی آن ها هشت ساعت کار در روز بود. اما نظام برده دارای وسرمایه داری آن روزگار، تن به خواسته به حق کارگران نداد و آن را برنتافت و دست به چماق و اسلحه برد و در هیبت یک عدو در مقابل کارگران ظاهر شد و برای کارگران حادثه آفرید و از قضای روزگار، عمل عدو آن زمان برای کارگران سبب خیر شد و زمینه های پرشور شدن روزجهانی کارگر را در سال های پس از آن حادثه ناگوار در دنیا فراهم آورد و کارگران به روایت تاریخ از دهه های پایانی سده 19 خواسته های خودشان را درنظام تولید و صنعت جامع تر مطرح کرده اند و خواستار بهبود شرایط کار، افزایش دستمزد، قانونمندشدن ساعت کار ،محیط کاربهتر، امنیت شغلی و...شده اند و این روند مطالبه گری هرسال باتوجه به شرایط، همچنان ادامه دارد و ممکن است در سال های آینده چالشی تر هم دنبال شود .درواقع در روند توسعه، هرچه چرخش چرخ های صنعت سریع تر شده است، کارگران هم به موازات آن، با کسب دانش ومهارت های لازم پابه پای تحولات صنعت مدرن پیش آمده و هرروز را به روز کارگر تبدیل کرده اند و به عنوان یکی از منابع قدرت و اقتدار درچرخه نظام تولید، صنعت وسرمایه در رئوس مثلثی قرار گرفته اند که در دو راس دیگر آن، دولت و کارفرما قرار دارد و هر کدام از این عوامل باتوجه به جایگاهی که دارند، در فرایند توسعه نقش بازی می کنند و اکنون دولت ها و کارفرماها راه رسیدن به توسعه مطلوب را در همسویی، همکاری و هماهنگی با کارگران می بینند. در این رویکرد سیستمی باید اذعان کرد که کارگران ماهر و با دانش امروزی با کارگران قبل از انقلاب صنعتی و کارگران سال های اولیه پس از انقلاب صنعتی، بسیار با هم متفاوت و کارگران دنیای مدرن، سرمایه اصلی هر واحد تولیدی وصنعتی هستند چراکه درعصر دانایی و فناوری، سازمان ها کاملا در وضعیت رقابت دایم قرارگرفته اند و هر روز برشدت این رقابت نفس گیر اضافه می شود و همه سازمان ها برای بهبود عملکرد و بقا، نیازمند نوآوری، خلاقیت و بالندگی هستند و هرسازمانی اگر غیر از این مسیر را برود، در عرصه پرتلاطم و چالش برانگیز جهانی، ادامه حیات برایش در محیط ناپایدار بین المللی ممکن نخواهد بود . بنابراین درجهان مدرن، هرسازمانی باید چشم انداز داشته و آینده نگر باشد تا بتواند رسالت و ماموریت خود را به درستی محقق کند. در عصرحاکمیت سازمان ها، هرسازمانی زمانی به اهداف تعیین شده خود می رسد که دارای استراتژی مناسب و به روز باشد .
یک استراتژی مناسب به سازمان ها کمک می کند تا آن ها بتوانند برضعف های داخلی غلبه کنند و تهدیدهای پیش روی خود را بشناسند و همچنین به موقع ازقوت هایی که دارند، بهره بگیرند و از فرصت ها ی فرارو آن گونه که شایسته است، استفاده کنند. از سوی دیگر، یک استراتژی مناسب باعث می شود که هر سازمان توانایی تبدیل تهدید به فرصت را داشته باشد و این مهم هم زمانی ممکن می شود که سازمان ها در شناخت دارایی استراتژیک خود موفق عمل کنند .
باری در جهان فعلی، سازمان های موفق و پیشرو با سبک های مدیریتی مناسب به این نتیجه مشخص رسیده اند که برای بهبود مستمر، کارآمدی، اثربخشی، کارایی، بهره وری، انعطاف و انطباق پذیری و رفتن به سوی آینده بهتر و برخورداری ازموقعیت های ممتاز، نیازمند نیروی انسانی ماهر، متخصص و بادانش هستند .
امروزه ازنیروی کار به عنوان سرمایه استراتژیک دربرابر سایر منابع مالی، مادی و فناوری یادمی شود و درفرایند توسعه باید نیروی کار ومنابع انسانی را کلید موفقیت سازمان ها دانست و سازمان ها از طریق این سرمایه معنوی می توانند قابلیت ها وشایستگی های خود را از حالت بالقوه به بالفعل تبدیل کنند و هرچه برمیزان این دارایی استراتژیک افزوده شود، به همان میزان سازمان ها به عنوان موتور توسعه، بهتر عمل خواهند کرد و سازمان ها به شرطی می توانند مزیت های رقابتی قابل قبولی را در بازارهای جهانی کسب کنند که از دارایی استراتژیک مناسبی برخوردارباشند و این دارایی استراتژیک چیزی جز نیروی کار و انسانی نیست.
بازار