بزرگنمايي:

راه ترقی - ایسنا / در تاریخ سرزمین ایران، پیوند میان موسیقی و جهان معنویت سابقه‌ای دیرینه دارد. هرجا که سخن از ایمان، عشق و یا اشتیاقی شورانگیز درمیان بوده است، موسیقی نه صرفاً به عنوان هنری شنیداری بلکه چون زبانی برای لمس نادیدنی‌ترین لایه‌های وجود آدمی، نقش‌آفرینی کرده است. این پیوند رویاننده، گاه در دستگاه‌های موسیقی ملی رخ داده و گاه در نغمه‌هایی برخاسته از دل اقلیم‌ها و نواحی ایران درخشیده است. جایی که باورها، گویش‌ها و آواها، آیینه‌ای از فطرت ناب انسانی، معنویت و وحدت دل‌ها بوده است.
در این میان، خراسان با پیشینه‌ و غنای فرهنگی خود، همواره یکی از خاستگاه‌های اصلی موسیقی آیینی و معناگرای ایرانی بوده است. در دل این سرزمین، قطعاتی جان گرفته‌ که نه‌تنها روایت‌گر یک تعلق زمینی بلکه حامل پژواکی از باورهای عمیق و گرایش‌های درونی مردمانی است که موسیقی را نیایش می‌دانند و نیایش را زیباترین شکلِ حضور. آنچه در این آثار شنیده می‌شود، حاصل همراهی آهنگ‌سازان و شاعران دغدغه‌مند است؛ هنرمندانی که نه به‌دنبال خلق لحظه‌ای گذرا، بلکه در پی ساختن فضایی هستند که شنونده را به تأمل، به آرامش و گاه به مکاشفه دعوت کند.
و ایران در این معنا، تنها یک سرزمین نیست. هرکجا که دلی برای این فضای متعالی و معناگرا پرمی‌کشد، هرکجا که قلبی با شنیدن نام مقدس علی بن موسی الرضا(ع) سرخ‌تر می‌تپد و چشمی با تماشای گنبد طلایی حضرت، تر می‌شود، همان‌جا بخشی از جغرافیای فرهنگی و معنوی ایران است که نقطه کانونی‌اش، عشق و ارادت به وجود پربرکت امام مهربانی‌هاست. بی‌شک، مردمی که دل در گرو معنا، مهر و موسیقی دارند، چه در خراسان باشند و چه در نقطه‌ای دور از این خاک، در این تجربه‌ جمعی معنوی و در این زیارت ملکوتی شریک‌ خواهند بود.
به مناسبت دهه کرامت و در آستانه سالروز میلاد باسعادت حضرت علی‌بن موسی‌الرضاء(ع)، معاونت فرهنگی سازمان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی با همراهی استودیو متمم و فرهنگسرای جهاددانشگاهی مشهد، اقدام به تهیه آلبوم موسیقی «شاه خراسان» کرده است. این آلبوم شامل هشت قطعه موسیقی در مدح حضرت رضا(ع) است که بر اساس آواها و نواهای موسیقی خراسانی، تهیه و تنظیم شده است. قطعه "داغ حسرت" از این آلبوم، کاری از گروه موسیقی سرو خراسان با شعری از عبدالجبار کاکایی، خوانندگی امین امینی و آهنگسازی عزیز تنها است. این اثر همچون فرشی از نغمه‌هاست که با تار و پودی از جنس دوتار بافته شده و در آن سرگشتگی‌های انسان جدا مانده از محبوب، رج به رج گره خورده است. «داغ حسرت» از دل دیوانه و دیده تری می‌گوید که حسرتِ وصال بر آن غمی نهاده که تنها مرهمش، سر بر آستان دوست نهادن است تا بلکه اینچنین، شب و روزِ غم‌زده، عید نوروز شود.