بزرگنمايي:

راه ترقی -

با اوج گرفتن پیک پنجم کرونا مدافعان سلامت با وجود خستگی همچنان پا در رکاب هستند تا به سلامتی مردم کمک کنند.
با توجه به افزایش شمار مبتلایان به کرونا و با اوج گرفتن پیک پنجم کرونا شرایط بحرانی در کشور و به طبع آن در استان حاکم شد بنابراین وجود این شرایط و تکمیل ظرفیت بیمارستان‌ها موجب شد که برای جریان قرار گرفتن وضعیت موجود مصاحبه‌ای در این خصوص با مدافعان سلامت ترتیب دهیم.
برای بار دوم بر ترسم غلبه کردم جهت تهیه گزارش راهی بیمارستانی شدم که بیماران کرونایی در آن مکان بستری هستند شاید از بدو ورود به بیمارستان با دیدن آمبولانس‌های صف کشیده در اورژانس بیمارستان دچار ترس و دلهره شدم و خواستم از همان مسیری که آمده‌ام برگردم و گزارش را با یک مصاحبه تلفنی تمام کنم اما باید در دل حادثه می‌رفتم و شرایط و اوضاع را از نزدیک لمس می‌کردم سراغ مسوول روابط عمومی بیمارستان امام خمینی ارومیه برای پیگیری و هماهنگی جهت مصاحبه با مدافعان سلامت رفتم با هم همراه شدیم و به اورژانس کرونایی بیمارستان امام خمینی ارومیه برای تهیه گزارش و مصاحبه با پرستاران مراجعه کردیم بعداز معرفی بنده به عنوان خبرنگار وارد اتاق کار مسوول اورژانس کرونایی شدیم اولین کلامی که بعد از معرفی از مسوول اورژانس بیمارستان در اتاق طنین انداز شد صدای خسته و نگران خانم قلیزاده بود که با حالت و بغض خاصی گفت خسته‌ایم انگار کسی را یافته بود تمام دردهایش را نجوا کند.
بدون هیچ مقدمه‌ای با حالت ملتمسانه‌ای بیان کرد خواهشا از مردم بخواهید رعایت کنند دیگر خسته شده‌ایم دیگر نمی‌خواهیم شاهد جان دادن جوانان و مردم باشیم .
گپ و گفتمان را بدون هیچ مقدمه‌ای شروع کردیم انگار پر حرف و درد دل بودند .
سمیه قلی‌زاده مسوول اورژانش کرونایی بیمارستان امام خمینی ارومیه از اوضاع بد و وخیم این روزهای کرونایی می‌گوید: در شرایط بسیار بد کرونایی قرار داریم و بیماران با درصد درگیری زیاد ریوی و با شرایط وخیم به بیمارستان مراجعه می‌کنند افرادی که به بیمارستان مراجعه می‌کنند نیاز شدید به بستری دارند و کادر بیمارستان تا حد ممکن و در صورت وجود مکان اقدام به پذیرش و بستری بیماران می‌کنند .
افزایش شمار بستری‌ها در بیمارستان
وی می‌گوید: به قدری تعداد مراجعه کنندگان و بیماران کرونایی افزایش یافته است که گاهی کادر درمان از لحاظ تامین محیط، تجهیزات، دچار مشکل و کمبود می‌شوند.
مسوول اورژانس کرونایی بیمارستان امام خمینی ارومیه گفت: در حال حاضر نسبت به شرایط گذشته وضعیت کرونایی بسیار وخیم است و واگیر بودن این نوع ویروس بسیار شدید و با سرعت زیادی در حال انتشار است.
قلیزاده از درگیری خانوادگی خانواده‌ها به کرونا می‌گویدکه بیشتر افراد با حضور در تجمعات و تولد و مراسم عروسی به صورت خانوادگی شرکت کرده و به کرونا مبتلا شدند.
کودکان ناقلان خاموش کرونا
قلیزاده ادامه داد: یکی از عمده مشکلات ابتلا به کرونا که اصلا به این موارد توجه نمی‌شود ناقل بودن کودکان است که به راحتی اجازه بازی کودکان در محیط بیرون و کوچه داده می‌شود که کودکان به عنوان ناقلان خاموش تلقی می‌شود و این ویروس تاثیر چندانی بر کودکان نداشته و با انتقال ویروس به بزرگترها باعث مبتلا شدن آنان به این بیماری می‌شوند که بایستی به این موضوع توجه ویژه شود.
مسوول اورژانش کرونایی در ادامه سخنان خود می‌گوید: کادر درمان دچار معضلات و مشکلات فراوانی است با وجود کمبود نیرو همچنان با جان و دل و چند برابر ظرفیت خود به بیماران کرونایی خدمات ارائه می‌دهد و در این بازه زمانی 6 نفر از اعضای کادر درمان به کرونا مبتلا و در مرخصی هستندکه فشار کار بر دیگر همکاران 2 برابر شده است.
از وی در خصوص دیدگاه و حمایت خانواده می‌پرسم که چگونه با این شرایط کنار آمده‌اند.
قلیزاده با بغضی که داشت می‌گوید: شرایط سختی را سپری می‌کنیم طی دوره‌ای خود ناقل ویروس کرونا بودم که همسر و فرزند 16 ساله‌ام درگیر بیماری شد و در شرایط بدی قرار داشت که بهبودی فرزندم معجزه‌ای بود و هر روز در حالت استرس و نگرانی هستم و خانواده هم تحت تاثیر شرایط قرار گرفته‌اند اما با این وجود همیشه حمایتم کرده‌اند و مشوقم بودند.
مسوول اوژانس کرونایی در جواب سوالم که آیا فکر می‌کردید وجود ویروس کرونا و مشکلات ناشی از آن تا این حد طولانی باشد پاسخ می‌دهد: هرگز انتظار نداشتم وجود این ویروس در جامعه تا این حد طولانی باشد و بیش از 2 سال مردم و کادر درمان را درگیر این چنین معضلات عدیده‌ای کند که اوایل کرونا فکر می‌کردیم نهایتا 2 تا سه ماه این اپیدمی تمام خواهد شد .
وی در پاسخ به سوال من که اگر به 2 سال پیش بازمی‌گشتید باز بخش کرونایی را برای فعالیت خود انتخاب می‌کردید گفت: ما به عنوان رسالت کاری و پرستار بودن و تعهدی که داریم در قبال مردم مسوولیم و باید در هر کجا و مکانی که لازم باشد در خدمت بیماران باشیم.
قلیزاده با حالت ملتمسانه از مردم درخواست کرد که پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کنند و کسانی که به کرونا مبتلا شده‌اندبه طور حتما در قرنطینه قرار بگیرند و در سطح جامعه حضور نیابد و از انتشار بیماری خودداری کنند و با حالت گلایه‌مندی از همراهان بیماران خواست که با کادر درمان همکاری کنند تا با رعایت موازین بهداشی بار سنگینی که بر دوش مدافعان سلامت است کاسته شود چرا که مواردی پیش آمده است همراه بیمار با وجود مثبت بود بدون وجود ماسک در حال رفت‌و آمد به بیمارستان بوده که این اقدام باعث انتشار ویروس به دیگر افراد و افزایش آلودگی خواهد شد.
از خاطرات خوب و بدی که در این دوران کرونایی به وجود آمده پرسیدم: با حالت بغض ناراحتی از درگیری 90 درصدی ریه جوان 18 ساله می‌گوید که تمام ریه‌ی این جوان 18 ساله سفید شده بود که نتوانسیم کاری برایش انجام بدهیم و خانواده وی داغدار این جوان 18 ساله شدند از ابتلای یک ورزشکار به کرونا می‌گوید که بعد از یک روز این جوان نتوانست بیماری را تحمل کند و جان خود را از دست می‌دهد و از حالت خوبشان تعریف کرد که فردی با درگیری 85 درصدی بهبودی کامل را به دست می‌آورد و از بیمارستان مرخص می‌شود که اصلا انتظار بهبودی را نداشتیم که این اتفاقات باعث خوشحالی کادر درمان شد که شکرگزار باشیم که هر لحظه امکان معجزه است.
باتوجه به تماس‌های پی‌در پی که با ایشان می‌شد و شلوغی بخش سخن را کوتاه کردم و از ایشان خداحافظی کردیم.
به همراه آقای تقی‌زاده برای ادامه مصاحبه به بخش کرونایی رفتیم پر بودن تمام تخت‌ها و شلوغی سالن ترسی را بر دلم حاکم کرد هر جا که سر را می‌چرخاندم بیمار بود با سرفه‌های شدید و هیچ پرستاری در حال استراحت نبود همگی در حال جنب و جوش و رسیدگی به بیماران بودند وارد بخش کرونایی شدیم زنان مردان در کنار هم در رنج سنی از 50 تا 70 یا 80 ساله بودند و در بین بیماران جوانانی به چشم می‌خورد که به کرونا مبتلا شده بودند .
در انتظار مصاحبه بودم زمانی طول کشید مسوول بخش کرونایی با چند نفر از پرستاران مشغول تعبیه دستگاه تنفسی به بیمار بد حال بود منتظر ماندیم تا کارش تمام شود در این زمان در بین بیماران وجود جوان رعنای 20 ساله توجه‌ام را جلب کرد .
بعد از کسب اجازه برای مصاحبه کمی با استرس و ترس از مبتلا شدن به سمت بیمار رفتم بعد احوال پرسی از نحوه ابتلا شدنش و علایمی که داشت پرسیدم .
جوانی کردم و پشیمانم
جوان 20 ساله که اکسیژن به دهان داشت و کمی صحبت کردن برایش سخت بود از نحوه درگیریش به این بیماری برایم تعریف کرد.
این جوان 20 ساله می‌گوید از ابتدای شیوع بیماری اعتقادی به استفاده از ماسک و دستکش و الکل نداشتم و از ماسک استفاده نمی‌کردم و همه جا بدون استفاده از ماسک حضور می‌یافتم و بیماری سراغم نیامده بود و خیالم راحت بود.
طی روزهای اخیر دچار بدن درد و سردرد شدم که در روزهای اول اهمیتی به بیماری ندادم و فکر کردم سرماخوردگی ساده است که بعد از چند روز حالم وخیم‌تر شد با پدرم تماس گرفتم تا رسیدن پدرم از حال رفتم با مراجعه به بیمارستان و عکس‌برداری از ریه‌هایم متوجه شدیم 65 درصد از ریه‌هایم درگیر شده است و در حال حاضر در بیمارستان بستری هستم و به کرونا دلتا مبتلا شدم.
وی با حالت پشیمانی و ناراحتی ادامه داد 20 سال سن دارم تاکنون دچار بیماری نشده بودم اما بر اثر این بیماری و به خاطر سهل‌انگاری و جوانی که کردم دچار بیماری شدم و اکنون مادرم هم درگیر بیماری است به هم سن و سالان خودم توصیه می‌کنم کرونا بیماری نیست که بشود در مقابلش سهل‌انگاری کرد و بی توجه بود کرونا با کسی شوخی ندارد و پیر و جوان را درگیر می‌کند به طور حتم باید پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کرد و با استفاده از ماسک که حداقل‌ترین کار در خصوص حفاظت و ابتلا نشدن به بیماری است استفاده کرد تا با این عمل علاوه بر خودمان خانواده را در برابر ابتلا به بیماری حفاظت کنیم .
وی از خستگی پرستاران می‌گوید که شرایط برای کادر درمان سخت شده تعداد زیاد بیماران و در گیری زیاد با افراد باعث خستگی پرستاران نیز شده است و شاید در برخی مواقع باعث می‌شود رسیدگی کامل به بیمار انجام نشود و به همین خاطر این جوان 20 ساله از شرایط موجود گلایه مند بود.
در بین مصاحبه متوجه زنگ تماس تلفن این جوان 20 ساله شدم حواسم پرت نگرانی فرد تماس گیرنده شد که الان با چه و حال و نگرانی تلفن بر دست گرفته است تا جویایی احوال عزیز و تکه‌ای از وجودش شود کلام را کوتاه کردم تا بتواند به تلفنش پاسخ دهد با آروزی سلامتی از جوان 20 ساله کرونایی خداحافظی کردم .
صدای سرفه‌های شدید و ناله‌های بیماران از درد و شلوغی سالن هر لحظه بر استرسم اضافه می‌کرد .
مسوول بخش کارش تمام شد از دور نظاره‌گر رسیدگی به بیمارش بودم که با چه صعه صدری دستگاه تنفسی را به بیمار وصل کرد و رفتار مهربانه‌ای که با بیمار داشت آرامش را به بیمار منتقل کرد و در چهره بیمار این آرامش را دیدم که توانست به آرامی تنفس کند از ایشان درخواست مصاحبه‌ای کوتاهی کردم به اتاق استراحت پرستاری رفتیم چند دقیقه‌ای به گپ‌وگفت پرداختیم از آرامشی که داشت کمی آرام شدم مثل اینکه قوت قلبی دوباره گرفته باشم.
سرایت ویروس کرونا دلتا سریع‌تر است
سونیا جواهردوست مسوول بخش کرونایی بیمارستان امام خمینی ارومیه می‌گوید: از 28 مهر سال 99 بخش ریه 2 را تحویل گرفتم در آن زمان نیز میزان مراجعه کننده کرونایی زیاد بود و با بیماران بد حال و فوتی‌ها بر اثر بیماری کرونا درگیر بودیم اما در حال حاضر با مراجعه بیماران کرونایی که نوع دلتا مبتلا شده‌اند شرایط وخیم‌تر شده است و درگیری ریه در این شرایط بسیار حادتر است.
وی ادامه می‌دهد بیماری که امروز با درگیری 20 تا 30 است به بیمارستان مراجعه می‌کند بعد از 2 تا سه روز درگیری ریه 40 تا 50 درصد افزایش می‌یابد.
جواهردوست می‌گوید میزان درگیری و سرایت ویروس دلتا بسیار زیاد است اما در گذشته با وجود ویروس انگلیسی اینگونه نبود و در حال حاضر با هر محدوده سنی از 17 تا 18 ساله دچار بیماری شده‌اند تا افراد 80 تا 90 ساله در بیمارستان بستری شدند و اکنون میزان درگیری جوانان خیلی بیشتر از افراد مسن است .
دلم می‌خواهد بدون ماسک نفس بکشم
مسوول بخش کرونایی بیمارستان امام خمینی ارومیه از خستگی کادر درمان می‌گوید با حالت بغض ادامه داد دلم می‌خواهد بدون ماسک و لباس مخصوص کرونایی به کارم ادامه دهم دلم می‌خواهد بدون ماسک نفس بکشم اما با اوضاع بسیار وخیم و خسته کننده‌ای درگیر هستیم .
جواهر دوست می‌گوید برای وصل کردن یک دستگاه تنفسی علاوه براینکه هزینه سنگینی بر خانواده بیمار تحمیل می‌شود بایستی 10 همکار بالای سر مریض باشد تا بتوانیم دستگاه را به بیمار وصل کرده و بیمار بتواند تا حدودی از تنفس مصنوعی استفاده کند .
وی بسیار از همراهان بیماران که پروتکل‌های بهداشتی را رعایت نمی‌کنند گلایه‌مند بود و در این خصوص می‌گوید با اصرار فراوان حاضر می‌شوند که از ماسک استفاده می‌کنند.
جواهر دوست از طولانی شدن وجود ویروس در جامعه می‌گوید که انتظار این را نداشتیم پرسه این بیماری این‌همه طولانی باشد و بیش از 2 سال این ویروس در جامعه جولان دهد و هر روز با جهش نوع جدید همراه هستیم و شرایط کنترلی را بسیار سخت کرده است و با این وجود در حال حاضر انتظار این موضوع ندارم که به این زودی شیوع ویروس تمام شود.
از حضورش در بخش کرونایی می‌پرسم که آیا احساس پشیمانی می‌کند که چرا در این بخش به ارائه خدمات می‌پردازد: با همان آرامشی که داشت ادامه می‌دهد زمانی که مسوولیت بخش کرونایی را پذیرفتم فرزندم 2 ساله بود و با وجود اینکه دچار بیماری کم کاری تیروئید مادرزادی است و تحت نظر کمیته جهانی است و به علت ناقل بودن و پایین بودن سیستم ایمنی فرزندم نباید در بخش کرونایی فعالیت کنم اما باتوجه به حاد بودن شرایط و ساماندهی اوضاع این مسوولیت را قبول کردم و پشیمان نیستم .
اگر خدا نخواهد هیچ برگی از درخت بر زمین نخواهد افتاد
از دیدگاه خانواده و حمایت‌های خانواده‌اش پرسیدم که چه نظری دارند: چشمانش پر اشک شد و از جانبازی پدرش و نارسایی قلبی مادرش برایم می‌گوید و اینکه اولین حرفی که از مادرش می‌شود نگرانی شدید در خصوص تنها دخترش است که می‌ترسد تنها فرزندش دچار بیماری شود اما از سخن پدر حرف به میان می‌آورد که این حرف نقطه قوتی می‌شود برایش " اگر خدا نخواهد هیچ برگی از درخت بر زمین نخواهد افتاد" .
جواهردوست با همان حالت گریه که اشکهایش همچون جواهری بر چشمانش حلقه زده بود می‌گوید : همان حرف پدرم مشوقی شد برایم که با دلگرمی زیاد به کارم ادامه دهم چرا که مرگ در هر حالتی است و هیچ نگرانی وجود ندارد خانواده‌ام بزرگترین حامی من بودند چرا که پدر در دوران هشت سال دفاع مقدس در برابر جان مردم و دفاع از میهن به میدان نبرد و جنگ با دشمن رفتند و هم اکنون من هم وظیفه دارم ادامه دهنده نسل پدر بوده و حافظ سلامت جان مردم باشم.
وی می‌گوید: با عنایتی که شامل حالم شده تاکنون به بیماری مبتلا نشده‌ام و همیشه حمایت و عنایت خداوند را در زندگیم احساس کردم .
از خاطرات خوب و بدش در دوران کرونایی پرسیدم: دیگر نتوانست جلوی اشک‌هایش را بگیرد با صدای گرفته‌اش از فوت ناگهانی بیماری گفت که طی روزهای اخیر در بخش رخ داد که فرزند به بخش مراجعه می‌کند و با تخت خالی پدر مواجه می‌شود.
من برای خواهرانم نمی‌توانم پدر باشم
جواهردوست می‌گوید برای دلداری فرزند بیمار فوت شده کنارش رفتم تا کمی آرامش کنم امابا حرفی که زد تمام وجودم را غم فرا گرفت که من برای 2 خواهرم نمی‌توانم پدر باشم ، نمی‌توانم هر روز صبح نان تازه بر سر سفره خانواده‌ام ببرم من نمی‌توانم پدرم باشم هر روز 6 صبح مادرم را به پیاده‌روی ببرم جواهردوست باحالت گریه و ملتماسانه از مردم درخواست می‌کند که مواظب سلامتی خود باشند و با ساده‌ترین راه که می‌توانند پیشگیری کنند و این را از خود دریغ نکنند تا این بحران را بگذرانیم و دیگر شاهد چنین صحنه‌های دردآوری نباشیم.
در بین مصاحبه توجه‌ام به نگاه پرستاری جلب شد که گویا فهمیده بود خبرنگار هستم به سمتش رفتم گویا پر حرف و دردل بود از حال و روزش پرسیدم با گلایه مندی گفت : با تمام وجود در بخش کرونایی مشغول به کار هستیم و با اینکه می‌دانیم امکان ابتلا به این بیماری وجود دارد اما با توجه به رسالت کاری که داریم حاضر شده‌ایم در این بخش فعالیت و به بیماران خدمات ارائه دهیم تا که شاید تسکینی بر دردهای بیماران باشیم.
وی ادامه داد: اما کاش مسوولین نیز تسکینی بر دردهای مالی و اقتصادی ما باشند قراردادهای 89 روزه که با پرستاران بسته‌اند به نفع ما پرستاران نیست این بلاتکلیفی و عدم ثبات شغلی نگرانی پرستاران را دوچندان می‌کنند.
پرستار بخش کرونایی با گلایه‌مندی می‌گوید: 40 پرستار در بیمارستان امام خمینی به صورت 98 روزه فعالیت می‌کند این بلاتکلیفی پرستاران مشکلات عدیده‌ای را به همراه داشته است و از مسوولین درخواست داریم توجه ویژه‌ای این موضوع داشته و باعث دلگرمی پرستاران و کادر درمان باشند چراکه پرستاران به تبدیل وضعیت خود امید دارند .
بخش کرونایی را ترک کردیم ساعت 11:30 صبح شاهد شلوغی و رفت و آمد افراد افراد و جوانان که به سختی نفس می‌کشیدند با سرفه‌های شدید به بیمارستان مراجعه بودم و در راهروهای اورژانس جای برای سوز انداختن نبود که به راستی بودن در این وضعیت و دیدن هر روزه این صحنه‌ها دلی بزرگ می‌خواهد.
اما صحنه‌ای که حالم را بسیار دگرگون و ناراحت کرد حضور عده‌ای از جوانان در اورژانس بیمارستان که مشخص بود به دلیل نزاع و درگیری و با سری شکسته به بیمارستان مراجعه کردند و در این حال کاملا عمق فاجعه و خستگی پرستاران را درک کردم که ای کاش کمی بیشتر مراعات می‌کردند که در این شرایط بحرانی کمی کمک حال مدافعان سلامت باشیم.
سهل‌انگاری و بی‌تدبیری مسوولین باعث تشدید بحران کرونا شد
حمیدرضا مهیار متخصص اورژانش کرونایی می‌گوید: علت‌های مختلفی باعث تشدید شرایط موجود شده است که می‌تواند به سهل‌انگاری مردم و عدم مدیریت مناسب مسوولین در این خصوص اشاره کرد که همگی دست‌به‌دست هم داده و باعث به وجود آمدن این بحران شده است.
وی ادامه می‌دهد بیشتر مردم به خاطر مشکلات معیشتی و فشار مالی و اقتصادی مجبور به فعالیت هستند که باعث شده وجود کرونا را در زندگی کم رنگ جلوه دهند.
مهیار با اشاره به روند افزایشی آمار مبتلایان عنوان می‌کند هرروز شاهد از دست رفتن عزیزان هم وطن هستیم و بایستی روند واکسیناسیون تسریع پیدا کند.
پزشک اورژانس بیمارستان امام خمینی علایم کرونا را به رفتار روباه تشبیه کرد و گفت: متاسفانه کسانی که مبتلا به کرونا می‌شوند در اوایل بیماری متوجه ابتلا به کرونا نمی‌شود و با مراجعه دیر هنگام به مراجع درمانی مشکلات درمانی دوچندان شده و باعث انتشار بیماری در سطح جامعه می‌شود که معضلات افزایش می‌یابد و در حال حاضر هر علائمی را به حساب کرونا می‌گذاریم.
وی یادآور می‌شود بیمارستان امام خمینی ارومیه به عنوان مرکز ارجائی بیماران تصادفی سوانح و . .. است که در کنار انجام این وظایف به بیماران کرونایی نیز رسیدگی می‌کنیم و اختلال بیماران کرونایی و غیر کرونایی گاها به طور ناخواسته در بیمارستان انجام می‌شود و همراهان بیماران بدون اینکه بدانند مبتلابه کرونا هستند در بخش‌های بستری تردد می‌کنند و باعث دامن زدن به بحران و ابتلا دیگر افراد به کرونا می‌شوند .
پزشک اورژانس تاکید کرد: در حال حاضر اولویت اول کشور بایستی مشکلات کرونایی باشد و لازم است مردم و مسولین برای مقابله با بحران اهتمام جدی داشته باشند چرا که همیشه پیشگیری مقدم بر درمان است که این اقدام هم کم هزینه است اما متاسفانه در حال حاضر شاهد هستیم که مردم رعایت نمی‌کنند.
مهیار از مردم درخواست کرد به طور جد پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کنند و در این دوران از حضور در تجمعات در فضای سر بسته، دوره همی‌ها، مسافرت‌ها پرهیز کنند چرا که در شرایط بحرانی قرار داریم و سرایت بیماری سریع‌تر شده است و به راحتی فرد به کرونا مبتلا می‌شود .
بعد از اتمام مصاحبه بخش کرونایی را ترک کردم مقابل اورژانس صدای گریه‌های خواهر و برادر 15 و 18 ساله‌ای توجه‌ام را به خود جلب کرد کمی ایستادم اما کاری از دستم بر نمی‌آمد و طی این 2 ساعت حضور در بیمارستان شاهد صحنه‌های دردآوری بودم بارها به این موضوع فکر کردم آیا حضور یکی 2 ساعته هر تجمعی دیگری ارزش این را دارد که کودکی 9 ساله بی پدر شود دختری 15 ساله بی مادر، آیا حضور در تجمعات بدون رعایت موازین بهداشتی ارزش این را دارد خانوده‌ای دغدار جوان 18 ساله شود با این افکار بیمارستان را ترک کردم و اما ناراحت کننده از آن دیدن افرادی بود که بدون رعایت پروتکل‌های بهداشتی و استفاده از ماسک در جامعه با وجود اطلاع‌رسانی‌ها و هشدارهای زیاد حضور پیدا کرده‌اند و بر بحران کرونا دامن می‌زنند کاش کمی مراعات کنیم.