بزرگنمايي:

راه ترقی- نمایندگان کشتی فرنگی کشورمان همچون کشتی آزاد در  پیکارهای جهانی عملکرد قابل قبولی داشتند. حضور 4 فرنگی‌کار در فینال و در مجموع کسب 6 مدال و کسب 4 مدال طلا که در طول تاریخ کشتی فرنگی کشورمان بی سابقه بوده، در میدان جهانی رکوردی است که نشان داد که ظرفیت و قابلیت‌های کشتی ایران در صورت توجه به جوانان و همچنین ایجاد انگیزه و در مجموع برگزاری رقابت‌های انتخابی عادلانه می‌تواند منتج به نتایجی شود که دور از دسترس نیست.

معرفی جوانان جویای نام در اُسلو پایتخت نروژ به طور حتم سنگ بنایی است که باید از چند سال گذشته با برنامه‌ریزی بهتری صورت می‌گرفت با این وجود این نتایج نشان داد که بیشه کشتی ایران هیچگاه خالی از شیر نیست و فقط با برنامه‌ریزی و حمایت از جوانان و توجه به کشتی استان‌ها به ویژه استان‌های کشتی خیز در کشتی فرنگی همچون شیراز، مازندران، تهران، لرستان، خوزستان و سایر شهرها می‌توان شاهد پویایی کشتی فرنگی باشیم.

در این پیکارها تنها تیم ملی ایران توانست 4 مدال طلا کسب کند و روسیه، ژاپن، مولداوی، جمهوری آذربایجان، صربستان و ارمنستان هر کدام یک طلا گرفتند و این نشان از بزرگی نمایندگان کشورمان در این میدان بود.

مبارزات هیجانی و فنون زیبای پرتابی که محمدعلی گرایی و محمدرضا گرایی و سایر بزرگان کشتی فرنگی دنیا همچون ولاسوف در چند روز گذشته در سالن ورزشی جوردال آمفی شهر اُسلو اجرا کردند کانون توجهات کشتی دوستان جهان، رسانه‌ها، فضای مجازی و اتحادیه جهانی کشتی قرار گرفت.

اتحادیه جهانی کشتی بعد از حضور نناد لالوویچ بعد از المپیک 2012 لندن که با خطر حذف از بازی‌های المپیک قرار داشت با تغییر تحول در شیوه برگزاری مسابقات و تغییر قوانین، قدم مثبتی را در این راه برداشت با این وجود آنچه که به غیر از تغییر رنگ‌ها در تشک‌ها و دوبنده‌ها و نورپردازی‌های زیبا بیش از همه چیز جلب توجه می‌کند، دگرگونی در شیوه داوری در مسابقات است که به نوعی مافیایی که در دهه‌های گذشته وجود داشت را به طور کلی از بین برده و مبارزات با داوری تقریبا بدون نقص و عادلانه برگزار می‌شود.

از این موضوع نیز که بگذریم، هیجان مسابقات کشتی با فنونی که اجرا می‌شود در کنار تماشاگران پرشور در سالن‌های کشتی که به صورت ویژه می‌توان به شور و هیجان تماشاگران کشتی ایران چه در داخل و چه در خارج از کشور اشاره کرد که اتحادیه جهانی از آنان به عنوان وفادارترین تماشاگران دنیا یاد کرده است که رنگ و بوی مسابقات کشتی را به طور کلی تغییر داده‌اند.

تندرها، سنجاب پرنده، سوبلس‌ها، سالتو باراندازها، فن کمر و سایر فنون پرتابی در کنار مبارزات بزرگان دنیای کشتی چه در کشتی آزاد و چه در فرنگی نیز همان چیزی است که اتحادیه جهانی با استفاده از آن توانسته است، کشتی دنیا را زنده نگاه دارد.

آنچه که از نمایندگان کشتی کشورمان در اُسلو دیدیم، اقتدار و کشتی‌های رو به جلو و جنگنده بود، چیزی که در چند سال گذشته کمتر از آن می‌دیدیم و می‌شنیدیم. محمدرضا گرایی در کنار برادرش محمدعلی گرایی، نابغه این روزهای کشتی فرنگی بعد از ژنرال هفت ستاره کشتی فرنگی می‌تواند نمونه بارز و الگوی یک کشتی‌گیر کامل باشد که در عین جنگندگی، آمادگی فنی، بسیار هوشمند، بابرنامه و از همه مهمتر بدون استرس، ترس و با آرامش مثال‌زدنی تا ثانیه‌های پایانی کشتی، مبارزه می‌کند و به نوعی صاحب سبک خاصی در دنیای کشتی فرنگی است.

پیروزی در یک دقیقه مانده به پایان کشتی در مبارزه با تسوچیکا شمویامادا از ژاپن در حالی که 6 بر یک عقب بود، تنها راه شکست این فرنگی‌کار ژاپنی در آن لحظات فقط کمرگیری و ضربه فنی بود و هیچ راه دیگری برای شکست او وجود نداشت و یا در مبارزه با راماز زوئیدزه گرجستانی که او با کمک مربی خود کشتی را به نحوی پیش می‌بردند تا با اتلاف وقت و یا با دادن تک امتیازاتی که به بیرون می‌رفت جریان کشتی را به نفع خود رقم بزنند اما این شیر بیشه کشتی ایران بود که نشان داد نتیجه کشتی را باید در وسط تشک و تا ثانیه‌های پایانی رقم زد.

کسب مدال طلا وزن 67 کیلوگرم بعد از طلای جهانی از سوی محمدرضا گرایی، به طور حتم مسیر جدیدی از موفقیت کشتی فرنگی را باز کرده است.

تاریخ‌سازی علی‌اکبر یوسفی فرنگی‌کار آرام و خوش قلب و سنگین وزن کشتی فرنگی ایران که کاری کرد که گذشتگان در 60 سال گذشته انجام نداده بودند و نخستین مدال طلای کشتی فرنگی در سنگین وزن را گرفت. یوسفی در کنار امین میرزازاده به طور حتم در این سال‌ها حرف‌های زیادی برای گفتن دارند. میرزازاده در المپیک توکیو پنجم شد و با یک بیماری کرونا جایش را به یوسفی سپرد تا او با تاریخ‌سازی و کسب مدال طلا نام خود را بر سر زبان‌ها بیاندازد.

محمدعلی گرایی نیز در این پیکارها به سومین مدال برنز خود رسید. مدالی که باید بعد از المپیک و اشتباهات فاحش رنگ آن به طلا تبدیل می‌شد اما او در مبارزه با ولاسوف تاب مقاومت نداشت در حالی که توانایی شکست قهرمان دو دوره المپیک را داشت تا در نهایت سومین برنز جهانی خود را بگیرد. به طور حتم بخشی از زیبایی‌های سال‌های اخیر کشتی فرنگی در جهان مدیون سالتوباراندازها و سوبلس‌های شاهین ایرانی است که تاکنون نتوانسته به حق واقعی خود دست یابد.

محمدهادی ساروی و میثم دلخانی و به خصوص فرنگی‌کار آملی تیم ملی در نروژ بیشتر از آن چیزی که تصور می‌شد ظاهر شدند.

پژمان پشتام فرنگی‌کار بی‌حاشیه و با اخلاق شهرری تیم ملی که این سال‌ها همانند یک سرباز در خدمت کشتی فرنگی کشورمان بود و امسال در یک وزن بالاتر توانست به مدال برنز دست یابد. او نشان داد با سخت‌کوشی و تلاش می‌توان به هدف رسید.

اما سایر مدعیان تیم ملی همچون سجاد عباسپور، مهرداد مردانی، محمدرضا مختاری و به خصوص عباسپور و مختاری که هنوز در سن جوانی هستند راه طول درازی را پیش رو دارند. آنچه که مسلم است تیم ملی در سبک وزن بعد از حمید سوریان هنوز نتوانسته مهره شش‌دانگی را به خود ببیند و این نقیصه‌ای است که باید کادر فنی نسبت به آن توجه لازم را داشته باشد.

موفقیت در اسلو نشان داد کشتی فرنگی ظرفیت بالایی دارد اما نباید در باد غرور آن بخوابیم. به طور حتم نمایندگان کشورمان در پیکارهای جهانی 2022 مسکو و 2023 برای کسب سهمیه المپیک و تا چشم برهم زدنی در المپیک 2024 پاریس کار مشکلی را پیش رو دارند و موفقیت اسلو زمانی اهمیت خواهد داشت که بتوانیم همین روند را در سه میدان گفته شده نیز تکرار کرد.

در این بین نباید از زحمات معمار کشتی فرنگی کشورمان یعنی محمد بنا و کادر مربیگری تیم ملی گذشت که با میدان دادن به جوانان، زمینه موفقیت آنان را فراهم کردند و به طور حتم انتظار می‌رود که شرایط انتخابی تیم‌های ملی که به نوعی تبدیل به یک چالش بزرگ برای کشتی کشورمان پیش از المپیک تبدیل شده بود به خصوص از سوی محمد بنا شفاف شود تا سایر مدعیان انگیزه حضور در کشتی را داشته باشند.

رقابت‌های کشتی فرنگی قهرمانی جهان روزهای 15 تا 18 مهرماه در شهر اسلو نروژ برگزار شد که در پایان میثم دلخانی در وزن 63 کیلوگرم، محمدرضا گرایی در وزن 67 کیلوگرم، محمدهادی ساروی در وزن 97 کیلوگرم و علی‌اکبر یوسفی در وزن 130 کیلوگرم به مدال طلا و محمدعلی گرایی در وزن 77 کیلوگرم و پژمان پشتام در وزن 82 کیلوگرم به مدال برنز دست یافتند.

تیم ایران در رده‌بندی تیمی نیز با کسب 146 امتیاز به عنوانِ نایب قهرمانی دست یافت. تیم‌های روسیه و جمهوری آذربایجان به ترتیب با 152 و 107 امتیاز اول و سوم شدند.

تیم ملی کشتی فرنگی برای نخستین مرتبه در سال 2014 عنوان قهرمانی را بدست آورد و پیش از نایب قهرمانی امشب، یک نایب قهرمانی در سال 2009 و دو مقام سومی در سال‌های 2011 و 2017 در کارنامه دارد. در کشتی فرنگی 47 مدال شامل 16طلا 6 نقره و 25 برنز در مسابقات جهانی نصیب فرنگی‌کاران ایرانی شده است.

این برای نخستین مرتبه در تاریخ حضور تیم ملی کشتی فرنگی در پیکارهای جهانی از 1961 یوکوهامای ژاپن تاکنون است که تیم ملی ضمن داشتن 4 فینالیست به 4 مدال طلا نیز دست پیدا می‌کند. پیش از این در سال 1969 ماردل پلاتا (آرژانتین) یک طلا و یک نقره توسط فیروز علیزاده و رحیم علی‌آبادی (مرحوم علیزاده نخستین مدال طلای کشتی فرنگی را گرفت)، 2005 بوداپست (مجارستان) یک طلا و یک نقره توسط حمید سوریان و علی اشکانی، 2010 مسکو (روسیه) 2 طلا از سوی حمید سوریان و امیر علی‌اکبری، 2011 استانبول (ترکیه) 2 طلا از سوی سعید عبدولی و امید نوروزی و یک برنز از سوی بشیر باباجان‌زاده، 2014 تاشکند (ازبکستان) 2 طلا از سوی حمید سوریان و امید نوروزی و 2 برنز از سوی افشین بیابانگرد و قاسم رضایی کسب شده بود.

ملی‌پوشان کشتی فرنگی کشورمان از نظر کسب مدال نیز در جهانی 2021 نروژ رکورد شکنی کردند و با کسب 6 مدال تاریخ‌ساز شدند. تیم ملی کشتی فرنگی 2 مرتبه در سال‌های 2009 هرنینگ دانمارک یک طلا و 3 برنز و در 2014 تاشکند نیز 4 مدال (2 طلا و 2 برنز) کسب کرده بودند.