راه ترقی - آخرین خبر / هابل طی عمر کاری خود عکس های خیره کننده ایی از کهکشان ثبت کرده است.
تلسکوپ فضایی هابل که سال 1990 به فضا پرتاب شد و از آن زمان تاکنون مجموعه وسیعی از تصاویر حیرت انگیز را در اختیار ما قرار داده است. جمع آوری تصاویر هابل دشواری بود، اما برخی از تصاویر مورد علاقه خود را از هابل که از اعماق فضا گرفته است انتخاب کرده‌ایم و در این گالری قرار داده‌ایم تا شما از دیدن آن لذت ببرید. عکس هایی از دنباله‌دارها گرفته تا کهکشان های دوردست.

ابر ماژلانی
در این تصویر سحابی یا ابر گازی معروف به N44 در کهکشانی نزدیک به نام ابر ماژلانی دیده می شود. در این تصویر، گاز هیدروژن را می‌بینید که در تاریکی می‌درخشد، همراه با خطوط تاریک غبار و ستارگان، در ساختار پیچیده‌ای که تقریباً 170000 سال نوری از زمین فاصله دارد.

شمشیر ستاره ای
به نظر می رسد یک شمشیر آبی شعله ور در یک عکس فوق العاده جدید که توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است، قلب کیهانی غول پیکر را سوراخ می کند. "شمشیر" از دوقلوی گاز فوق گرم و یونیزه تشکیل شده است که از قطب های مخالف یک ستاره تازه متولد شده به نام IRAS 05491+0247 به فضا پرتاب می شوند. به گفته اعضای تیم هابل، "قلب" ابری از گرد و غبار و گاز است که ستاره را احاطه کرده است.
این برهمکنش چشمگیر بین ابرها، منظره آسمانی غیرمعمولی را ایجاد می کند که به نام شی هربیگ هارو شناخته می شود. عکسی که هابل در اینجا عکس گرفته است HH111 نام دارد و در فاصله 1300 سال نوری از زمین و در صورت فلکی شکارچی قرار دارد.

سحابی میگو
تلسکوپ فضایی هابل نمایی خیره کننده از سحابی میگو را که در اعماق فضا شناور است، ثبت کرده است. سحابی میگو که به طور رسمی با نام IC 4628 شناخته می شود که در فاصله 6000 سال نوری از زمین، در صورت فلکی عقرب قرار دارد. سحابی ها یا ابرهای گاز و غبار بین ستاره ای به دنبال انفجارهای عظیم ستاره ای شکل می گیرند. به نوبه خود، این ماده بین ستاره ای به ستارگان جدید حیات می بخشد. 
این سحابی که بیش از 250 سال نوری وسعت دارد، گمان می‌رود جایی که ستارگان جدید در حال شکل‌گیری هستند باشد. دانشمندان آن را به عنوان یک سحابی گسیلی طبقه بندی می کنند زیرا گاز آن توسط تابش ستارگان مجاور انرژی گرفته یا یونیزه شده است. بر اساس بیانیه ناسا، این فرآیند الکترون هایی را تولید می کند که انرژی جذب شده را به شکل نور مادون قرمز دوباره ساطع می کنند.

سحابی پرده
سحابی پرده یک بقایای ابرنواختر بزرگ است که در فاصله 2100 سال نوری از زمین در صورت فلکی ماکیان قرار دارد. همچنین یکی از عظیم ترین و درخشان ترین منابع پرتو ایکس در آسمان است و وسعت آن در حدود 110 سال نوری است. ستاره شناسان بر این باورند که سحابی پرده زمانی ایجاد شد که ستاره ای با جرم 20 برابر خورشید در حدود 8000 سال پیش منفجر شد و باد ستاره ای ناشی از انفجار شکل آن را به ابر تبدیل کرد. تیم هابل این تصویر را در 24 سپتامبر 2015 منتشر کرد.

ستون‌های آفرینش
یکی از معروف‌ترین عکس‌های هابل سه تنه عظیم از غبار و گاز کیهانی به نام «ستون‌های آفرینش» را نشان می‌دهد که رسماً مسیه 16 (M16) نامگذاری شده است و بخشی از سحابی بزرگتر عقاب است. هابل تصویر اصلی را در سال 1995 گرفت و 20 سال بعد تلسکوپ دوباره با دوربین جدید از آن عکس گرفت. این نسخه از تصویر برای بیست و پنجمین سالگرد هابل در سال 2015 منتشر شد.

سحابی مرداب
تلسکوپ فضایی هابل برای جشن گرفتن بیست و هشتمین سالگرد خود در فضا، این تصویر را از سحابی مرداب گرفت. این سحابی در فاصله 4000 سال نوری از ما، 55 سال نوری عرض و 20 سال نوری ارتفاع دارد. این تصویر تنها بخش کوچکی از این منطقه متلاطم ستاره‌زایی را نشان می‌دهد که حدود 4 سال نوری وسعت دارد. این مشاهدات توسط دوربین میدان گسترده هابل 3 بین 12 و 18 فوریه 2018 گرفته شده است.

سحابی حلقه
این نمای نزدیک با نور مرئی توسط تلسکوپ فضایی هابل ناسا جزئیات جدیدی از سحابی حلقه را نشان می دهد. این تلسکوپ به سمت زمین متمایل شده است تا ستاره شناسان حلقه را رو به رو ببینند. مشاهدات هابل نشان می دهد که شکل سحابی پیچیده تر از آن چیزی است که ستاره شناسان تصور می کردند. گاز آبی در مرکز سحابی در واقع ساختاری به شکل دونات است.

کهکشان گرداب
کهکشان مارپیچی M51 با نام مستعار کهکشان گرداب در نور مادون قرمز توسط تلسکوپ فضایی هابل دیده می شود. با حذف بیشتر نور ستارگان، این تصویر نمای واضحی از ساختار غبار کهکشان ارائه می دهد.