بزرگنمايي:

راه ترقی - دنیای اقتصاد / درحالی‌که اروپا تلاش می‌کند تا تلاش‌های جنگی مسکو در اوکراین را با کنار گذاشتن نفت روسیه متوقف کند؛ اما به نظر می رسد کشورهای خاورمیانه تنها تولیدکنندگانی هستند که به‌طور بالقوه ظرفیت کافی برای جبران خسارت دارند. اما تحلیلگران نفت می‌گویند، سوال این است که آیا هیچ‌کدام از آنها توانایی فنی و مهم‌تر از همه، تمایل به پیشرفت را دارند؟ نفس خود را حبس نکنید. «ندیم ابراهیم» در گزارش 9می در سی‌ان‌ان نوشت، کشورهای غربی مجموعه‌ای از تحریم‌ها را برای مجازات روسیه به‌دلیل جنگ در اوکراین اعمال کرده‌اند، اما اتحادیه اروپا هنوز واردات نفت و گاز- منبع اصلی درآمد مسکو- را متوقف نکرده است تا از آسیب به اقتصاد خود احتراز کند. به گفته آژانس بین‌‌المللی انرژی، ممنوعیت احتمالی اتحادیه اروپا بر نفت روسیه می‌‌تواند منجر به کمبود 2/ 2میلیون بشکه نفت‌خام در روز و 2/ 1میلیون بشکه در روز فرآورده‌های نفتی شود. درحالی‌که کشورهای خاورمیانه تقریبا نیمی از ذخایر اثبات‌شده نفت جهان و بیشتر ظرفیت تولید مازاد آن را در اختیار دارند؛ اما کمبود سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، درگیری‌ها، اتحادهای سیاسی و تحریم‌ها از جمله دلایلی هستند که این منطقه ممکن است نتواند به کمک اروپا بیاید. در اینجا برخی موارد بررسی شده است.
عربستان سعودی و امارات متحده عربی
«آمنه بکر» خبرنگار ارشد اوپک در Energy Intelligence، گفت که دو کشور سهم بزرگی از ظرفیت مازاد اوپک را دارند که به راحتی در دسترس است. اما عربستان سعودی، بزرگ‌ترین تولیدکننده اوپک، بارها درخواست های آمریکا برای افزایش تولید فراتر از سهمیه توافق‌شده با روسیه و سایر تولیدکنندگان غیراوپک را رد کرده و بعید است به درخواست‌های اروپایی‌ها برای افزایش تولید توجه کند. تحلیلگران می‌گویند انحراف بالقوه محموله‌های فعلی از مشتریان کشورهای عرب خلیج فارس در آسیا ممکن است هزینه داشته باشد. «رابین میلز» بنیان‌گذار و مدیر عامل قمر انرژی در دبی گفت: این امر تنها «در چارچوب انعطاف‌‌پذیری این قراردادهای بلندمدت یا با توافق با خریداران آسیایی» امکان‌‌پذیر است. تحلیلگران می‌گویند که محموله‌های نفت خلیج‌فارس می‌تواند از آسیا به اروپا منحرف شود؛ اما این امر مشارکت استراتژیک رو به رشد بین این منطقه و خریدار اصلی آن یعنی چین را به خطر می‌اندازد.
عراق
«یوسف الشماری» مدیر عامل و رئیس تحقیقات نفت در CMarkits در لندن گفت: از نظر تئوری، عراق می‌تواند 660 هزار بشکه در روز اضافی تولید کند. او گفت که در حال حاضر عراق حدود 34/ 4میلیون بشکه در روز تولید می‌کند و حداکثر ظرفیت تولید آن 5میلیون بشکه است؛ اما اختلافات فرقه‌ای و بن‌بست سیاسی در بغداد به این معنی است که نمی‌توان به چنین افزایشی اعتماد کرد. به گفته تحلیلگران، عراق همچنین فاقد زیرساخت برای افزایش تولید است و به گفته تحلیلگران، سرمایه‌گذاری در پروژه‌های نفتی ممکن است سال‌ها طول بکشد.
لیبی
میادین نفتی لیبی به‌دلیل ادامه تنش‌‌های سیاسی دچار اختلال است. در اواخر آوریل، شرکت ملی نفت این کشور (NOC) اعلام کرد که این کشور بیش از 550 هزار بشکه در روز از تولید نفت خود را از انسداد میادین نفتی اصلی و پایانه های صادراتی خود توسط گروه‌های ناراضی سیاسی از دست می‌دهد. الشماری گفت: «تقریبا غیرممکن است که برای ظرفیت اضافی به لیبی اتکا کنیم؛ زیرا برخی از تولیدات لیبی برای سال‌ها در بحبوحه بی‌‌ثباتی در میادین نفتی کلیدی از رده خارج شده است.»