بزرگنمايي:

راه ترقی- پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود، از ابداع یک واکسن استنشاقی جدید برای کووید-19 خبر داده‌اند که مبتنی بر اگزوزوم (Exosome) است.

همه‌گیری کووید-19 تقریبا بر تمام جنبه‌های زندگی روزمره مردم جهان تأثیر گذاشته است، زیرا در اوج دوره همه‌گیری، روزانه صدها هزار نفر بر اثر ابتلا به این بیماری، جان خود را از دست دادند. در حال حاضر، حدود 36 نوع واکسن کووید-19 در سراسر جهان موجود است.

دو واکسن کووید-19 مبتنی بر آران‌ای پیام‌رسان (mRNA) که در ابتدا تایید شدند، واکسن‌های مدرنا (Moderna) و فایزر (Pfizer) بودند. این واکسن‌ها، به یک زنجیره سرد برای نگهداری و حمل و نقل نیاز دارند. آنها از طریق تزریق عضلانی، ایمنی سیستمیک را ایجاد می‌کنند.

نفوذ اولیه عامل بیماری‌زا به طور قابل توجهی تحت تأثیر واکنش ایمنی مخاط راه هوایی است که پاسخ‌های ایمنی هومورال و سلولی را ایجاد می‌کند. این پاسخ‌های ایمنی، به بروز واکنش‌های سیستمیک می‌انجامند. از آنجا که قطرات تنفسی، واسطه اصلی انتقال کروناویروس هستند و مخاط تنفسی، محل اولیه ورود ویروس است، کمبود ایمنی مخاطی ممکن است اثربخشی واکسن‌های کووید-19 را محدود کند.

هدف از این پژوهش، ایجاد یک واکسن جدید کووید-19 بود که ایمنی مخاطی را به طور موثر تحریک می‌کند، روش تحویل آن بدون سوزن و به صورت غیرتهاجمی است و ماه‌ها در دمای اتاق پایدار می‌ماند. پژوهشگران در این پروژه، یک واکسن قابل استنشاق ابداع کردند تا به مقابله با ذره‌ای شبیه ویروس بپردازد که ریخت‌شناسی ویروس بومی را تقلید می‌کند.

این گروه پژوهشی، اگزوزوم‌ها را از یک نمونه به دست آمده از ریه انسان تولید کردند. آنها پیشتر از جوندگان مبتلا به فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (IPF) برای تجزیه و تحلیل توزیع زیستی نانوذرات LSC-Exo استفاده کرده‌ بودند. نانوذرات LSC-Exo، نانوذراتی برای درمان‌های ریه بودند که از جمعیت‌های سلولی مجزای ریه مانند پنوموسیت‌های نوع I و II و سلول‌های مزانشیمی به دست آمدند.

نتایج این پژوهش نشان داد که واکسن استنشاقی کووید-19، واکنش‌های ایمنی سلولی و هومورال را ایجاد می‌کند که به محافظت از موش‌ها در برابر عفونت ناشی از کروناویروس می‌پردازد.

واکسیناسیون، تراکم قابل توجهی از ایمونوگلوبولین ای (IgA) و پادتن‌های ایمونوگلوبولین جی (IgG) قوی را در ریه ایجاد کرد. این اجزا برای جلوگیری از ابتلا به کروناویروس و عفونت ناشی از آن و دفاع از ریه‌ها در برابر تهاجم ویروسی به مخاط راه هوایی، ضروری بودند. داده‌های این پژوهش نشان می‌دهند که اگر اگزوزوم ناقل واکسن باشد، استنشاق می‌تواند به یک روش ایمن و قابل اعتماد برای القای ایمنی مخاطی قوی تبدیل شود.

داده‌های حاضر نشان می‌دهند که این واکسن استنشاقی، پایداری قابل‌توجهی در تمام دماهای ارزیابی‌شده دارد و احتمالا از واکسن‌های کووید-19 تأییدشده کنونی، بهتر عمل می‌کند.

بررسی‌های صورت گرفته با میکروسکوپ اسکن لیزری کانفوکال (CLSM) نشان داد که این واکسن استنشاقی به حذف سریع کروناویروس از بدن موش‌ها کمک می‌کند. همچنین، یافته‌های به دست آمده نشان دادند که استنشاق این واکسن، به تولید پادتن‌های خنثی‌کننده کمک می‌کند.

پژوهشگران خاطرنشان کردند که واکسن‌های کووید-19 توسعه‌یافته در این پژوهش، ماندگاری طولانی‌تری دارند و از این رو می‌توانند هزینه‌های حمل و نقل را کاهش دهند و بیشتر در دسترس باشند.

نتایج این پژوهش در مجله Nature Biomedical Engineering به چاپ رسید.