بزرگنمايي:

راه ترقی- شد 120 روز؛ یا به تعبیری 4 ماه. به تعبیر دیگر، یک‌سوم سال. اینها آماری است که در مورد نبود کنسرت در ایران به کار گرفته می‌شود.

از 6 مردادماه که کنسرت‌ها در کشور به دلیل آغاز ماه محرم تعطیل شد تا امروز که 6 آذر است، هیچ کنسرتی در ایران برگزار نشده و این اتفاق، حداقل در 25 سال اخیر که موسیقی کشور یک پوست‌اندازی اساسی داشته، بی‌سابقه بوده است.

البته قرار بود از هفتم مهرماه، دور تازه‌ای از کنسرت‌ها در تهران و چند کلان‌شهر برگزار شود که این اتفاق متاسفانه با آشوب‌های خیابانی همزمان شد و کمتر خواننده‌ای ریسک به روی صحنه رفتن را پذیرفت.

در ادامه این مسیر، برخی خوانندگان پاپ حاضر شدند تا در اواخر مهرماه اجرای صحنه‌ای داشته باشند اما تبلیغات سوء شبکه‌های ماهواره‌ای چنان به این خوانندگان تاخت که اگر اجرایی داشته باشید، به خون کشته‌شدگان توهین کرده‌اید و خوانندگان را در یک رودربایستی قرار داد که از برگزاری کنسرت طفره بروند.

حالا این طفره رفتن به 4 ماه رسیده است که به هیچ عنوان برازنده ظاهر فرهنگی کشور نیست. در این مدت و با فروکش کردن آشوب‌ها، برخی از این تابوها رنگ باختند مانند حضور تیم ملی در جام جهانی که همان کانال‌ها در ابتدا با قطعیت عنوان کرده بودند که تیم ملی در این ایام به داخل زمین نمی‌رود.

نمونه دیگر به خواندن سرود ملی توسط فوتبالیست‌های کشورمان مربوط است که باز همان رسانه‌ها، با قطعیت ادعا داشتند که بازیکنان، این سرود را نمی‌خوانند که خواندند. در ادامه حتی برخی خوانندگان که تراک‌هایی را برای تیم ملی تدارک دیده بودند، از انتشار آن جلوگیری به عمل آوردند اما وقتی ایران، در جام جهانی امسال به پیروزی رسید، آن خوانندگان نیز آهنگ خود را منتشر کردند.

از این دست موارد، زیاد است که نشان می‌دهد جامعه به آن میزان باور رسیده و از هیجان و خشم لحظه‌ای عبور کرده است و اگرچه همچنان مطالباتی وجود دارد اما حداقل اکنون می‌توان با قاطعیت اعلام کرد که مردم ما، کنترل خشم خود را به دست گرفته و قطعا اجازه نمی‌دهند رسانه‌هایی مانند ایران اینترنشنال به جای آنها و برای آنها تصمیم بگیرد.

این کلیشه‌زدایی نیز با همین هدف صورت گرفته است و دیدیم که وقتی تیم ملی به زمین رفت یا وقتی که سرود ملی را خواندند و یا خوانندگان، آهنگ خود را منتشر کردند، چه استقبال خوبی از این مجموعه کارها به عمل آمد. بنابراین اکنون وقت آن رسیده که طلسم عدم‌برگزاری کنسرت نیز در کشور شکسته شود. بسیاری از خوانندگان منتظر یک اجرای صحنه‌ای هستند تا متعاقب آن، درخواست خود را ثبت کرده و برنامه کنسرت‌هایشان را نهایی کنند.

بنابراین هم‌چنان‌که خوانندگانی پیش‌قدم شدند و برای تیم ملی آهنگ خواندند، بهتر است که چند خواننده نیز برای اجرای زنده پیش‌قدم شده و در این روزها که مردم، کمی شادتر از چند ماه گذشته هستند، با اجرای خود، سهمی در شاد کردن دل مردم داشته باشند. قطعا با اجرای صحنه‌ای، خوانندگان دیگر نیز شهامت پیدا کرده و کنسرت برگزار می‌کنند.

پیشتر اخباری منتشر شده مبنی بر اینکه دفتر موسیقی در این زمینه، نهایت همکاری را با خوانندگان به عمل خواهد آورد که ازجمله این همکاری‌ها، تسریع در صدور مجوز و اعطای سالن رایگان برای اجرای برنامه است اما اکنون نیاز است که دفتر موسیقی، کنترل اوضاع را در دست گرفته و با پا پیش گذاشتن و ارائه پیشنهاد به چندین خواننده، زمینه اجرای صحنه‌ای را در همین روزها که تب جام جهانی برای ایرانیان به اوج خود رسیده است، فراهم آورد. این فرصت، یک زمان طلایی برای پایان دادن به طلسم 4 ماه بی‌کنسرتی در کشور است.