بزرگنمايي:

راه ترقی - همشهری آنلاین / همین دیروز پوران درخشنده گفته بود یکی از بزرگ‌ترین مشکلات من برای ساخت فیلم «هیس! پسرها گریه نمی‌کنند» پیدا کردن بازیگر است. اکثریت بازیگران این روزها درگیر پروژه‌های شبکه نمایش خانگی هستند و قراردادهای بلندمدت آنها باعث شدهنتوانند در آثار سینمایی حضور داشته باشند.
 در یکی از کم‌رونق‌ترین ادوار اکران عمومی و زیاندهی بیشتر فیلم‌های به نمایش درآمده، دستمزد بازیگران همچنان رشد کرده است. دستمزد بازیگرانی که روزگاری گیشه پررونقی داشته‌اند یا چهره‌های مورد توجه جشنواره‌ها بوده‌اند، چنان سیر صعودی به‌خود گرفته که بخش خصوصی به‌سختی می‌تواند از عهده پرداختش برآید.
دستمزدهای نجومی برای سینمای گرفتار بحران مخاطب پارادوکسی است که کلید خوردن تعدادی از فیلم‌ها را با مشکل مواجه کرده است؛ دستمزدهایی که البته در سریال‌های نمایش خانگی و برخی تولیدات دولتی به‌راحتی پرداخت می‌شود. جدای از تورمی که قیمت همه‌چیز ازجمله دستمزد بازیگران را بالا برده، پیشنهادهای وسوسه‌برانگیز تهیه‌کنندگان برخی از سریال‌های شبکه نمایش خانگی و تعدادی از پروژه‌های فاخر سینمایی هم باعث شده قیمت‌ها سر به فلک بگذارند.
دستمزدهای نجومی برای فیلم‌های ورشکسته
ستاره‌ها در همه جای دنیا دستمزدهای بالایی دریافت می‌کنند؛ دستمزدهایی که البته نسبت مستقیم با سودآوری فیلم‌هایشان در گیشه دارد. در هالیوود اگر تام کروز دستمزد بالایی طلب می‌کند دلیلش فروش بالای فیلم‌هایش است. در اینجا هم از دیرباز همین قاعده برقرار بوده؛ دهه60 جمشید هاشم‌پور بالاترین دستمزد را می‌گرفت؛ چون اکشن‌هایش حکم ماشین چاپ اسکناس را داشت و تا سال‌ها هر فیلمی با حضور هاشم‌پور می‌توانست خیال آسوده و مطمئنی در اکران، به‌خصوص اکران شهرستان داشته باشد.
اکبر عبدی، ابوالفضل پورعرب، نیکی کریمی، هدیه تهرانی، پرویز پرستویی، محمدرضا گلزار و در سال‌های اخیر رضا عطاران، نوید محمدزاده و... با همین قاعده جزو بازیگران گران‌قیمت سینمای ایران محسوب می‌شدند. حالا اما تقریباً هیچ فیلمی نمی‌فروشد؛ مگر اینکه خلافش ثابت شود. در سالی که در 9ماه اولش کمتر از 10میلیون نفر به سینما رفته‌اند، چرا باید آقا و خانم ستاره درخواست دستمزدی نجومی را مطرح کند؟ وقتی کمتر کسی حاضر است برای دیدن فیلم تازه شما دست به جیب شود و بلیت بخرد، دستمزد چند میلیاردی با چه منطق اقتصادی‌ای باید پرداخت شود؟
البته که همین دستمزدهای درخواستی در قالب قراردادهای طولانی‌مدت با سریال‌های شبکه نمایش خانگی پرداخت می‌شود؛ قراردادهایی که مشخص نیست چه منطق اقتصادی‌ای پشت آن قرار دارد. می‌توان فهرست بلندبالایی از سریال‌های شکست‌خورده نمایش خانگی ارائه کرد که با وجود حضور بازیگران گران‌قیمت و پرداخت دستمزدهای نجومی در برقراری ارتباط با مخاطب ناتوان مانده‌اند. با این همه داستان پرداخت دستمزدهای نجومی در شبکه نمایش خانگی همچنان ادامه دارد. وضعیت این است که فیلم‌ها نمی‌فروشند، ولی تعدادی از بازیگران همچنان دستمزدهای چند میلیاردی طلب می‌کنند. این وضعیت سینمایی است که ظاهراً ستارگانش باور ندارند دچار ورشکستگی شده است.
امسال فقط 2فیلم گیشه داشتند
برای اینکه تصویر روشن‌تری از وضعیت اقتصادی سینمایی‌ که تعدادی از بازیگرانش دستمزدهای عجیب و غریب طلب می‌کنند، داشته باشیم، کافی است این نکته را درنظر بگیریم که از فیلم‌های اکران شده در سال‌جاری فقط 2فیلم به سوددهی اقتصادی رسیده‌اند. این بخشی از صحبت‌های هاشم میرزاخانی، مدیرعامل مؤسسه سینماشهر در مراسم رونمایی از سامانه بلیت‌فروشی ‌آی‌تیکت است: اکنون 8 ماه و 12 روز از سال1401 گذشته است و متأسفم که می‌گویم ضریب اشغال سینمای ایران 5/2 بوده است. برای کشوری که فرهنگی است و شاهد حضور هنرمندان متعدد در عرصه‌های مختلف مخصوصا در هنر هفتم هستیم، اتفاق خوبی نیست.
با وجود مردم هنردوستمان مجموعا در این 8 ماه زیر 10میلیون نفر به سینما آمده‌اند و این نشان‌دهنده نبود استقبال مخاطبان است. این صنعت اگر نتواند خودش را با شرایط و فرایند جدیدش همگن و توسعه ایجاد کند، می‌توانم بگویم از نظر اقتصادی کاملا زیان‌ده است. مدیرعامل مؤسسه سینماشهر در ادامه گفت: متأسفانه امسال 2فیلم به سوددهی رسید که این از نظر اقتصادی یک فاجعه است. همچنین فقط 4فیلم سینمایی توانسته‌اند پولشان را دربیاورند. ‌
تعویق تولید به‌دلیل نبودن بازیگر
در این میان برخی از پروژه‌هایی که مدت‌هاست پروانه ساخت دریافت کرده‌اند هم به‌دلیل بحران بازیگر امکان ساخت نیافته‌اند. یکی از این پروژه‌ها کار تازه پوران درخشنده است. این کارگردان در این‌باره به صبا گفت: واقعیت امر در ابتدا، کرونا و بعد هم مشکلات مالی و نبود سرمایه باعث شد تا ساخت فیلم جدیدم «هیس! پسرها گریه نمی‌کنند» بارها و بارها به تعویق بیفتد و این مشکلات همچنان هم ادامه دارد. ‌یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی که با آن روبه‌رو هستم پیدا کردن بازیگر است.
اکثریت بازیگران این روزها درگیر پروژه‌های شبکه نمایش خانگی هستند و قراردادهای بلندمدت آنها با این پروژه‌ها باعث شده تا نتوانند در آثار سینمایی حضور داشته باشند. من برای این فیلم به بازیگران خوبی نیاز دارم، اما هر بار به دلایلی این همکاری و پیشنهادها به ثمر نمی‌نشیند. ‌