بزرگنمايي:

راه ترقی - سیناپرس / به گفته محققان امروزه می ‌توانید با بودجه ‌ای ناچیز وارد مدار شده و می ‌توانید ماهواره ‌تان را با سوخت فضایی ناچیز حاصل از چند گلوله‌ نفتالینی حرکت دهید.
محققان یک شرکت فن آوری مستقر در کانبرا و گروه پلاسمای فضایی دانشگاه ملی استرالیا توانستند با موفقیت بوگونگ 1 خود را با نیروی نفتالین در مدار قرار دادند. به گفته تیم تحقیقاتی طراحی، توسعه و آزمایش این موتور ابتکاری شش ماه طول کشید. اکنون تیم پژوهشی دانشگاه ملی استرالیا در حال رصد حرکت آن بر فراز آسمان است.
دکتر مهدی داوودیانیدالیک (Mahdi Davoodianidalik) پژوهشگر ایرانی الاصل و مدیر فنی پروژه رانش بوگونگ می ‌گوید: ما آزمایش‌ های زیادی انجام داده ‌ایم، بنابراین در مورد آن مطمئن هستیم.
او افزود: در دماهای معمولی، نفتالین هیدروکربنی جامد و بسیار ایمن است، به این معنی که هنگام ارسال آن به فضا نیازی به تلاش زیادی برای کنترل یا مهار آن نیست. هنگامی که گرم می شود، مستقیماً از جامد به گاز تبدیل شده و تخلیه آن گاز باعث تولید نیروی رانش می شود.
پروفسور کریستین چارلز (Christine Charles) یکی دیگر از محققان می‌ گوید: همه در تلاشند تا سیستم‌ های محرکه را بر اساس مفاهیم مختلف توسعه دهند، اما این ساده ترین مفهوم است. به گفته او، رانشگرهای شیمیایی سنتی به سوخت های حجیم و فرار و یک اکسید کننده متکی هستند. اینها نیروی رانش قدرتمندی تولید می کنند، اما به سرعت از طریق سوخت می سوزند. از طرف دیگر، رانشگرهای الکتریکی مانند موتورهای یونی، مصرف سوخت بیشتری دارند و به صورت تجاری در دسترس هستند، اما پیچیده تر و در نتیجه گران هستند. بنابراین نیاز به طیف وسیع تری از گزینه ها برای پیشرانه های میکرو و نانو ماهواره وجود دارد.
داوودیانیدالیک توضیح می دهد: پیشران بوگونگ در جایی در این بین قرار می گیرد. نفتالین در یک ظرف کوچک جدا از بقیه ماهواره قرار می گیرد تا از انتقال حرارت جلوگیری کند. ماندن در تاریکی برای ثابت نگه داشتن آن کافی است. اما هنگامی که گرما اعمال می شود، نفتالین شروع به تصعید کرده و یک دریچه آن را به عنوان رانش آزاد می کند.
داوودیانیدالیک می گوید: این لزوماً کارآمدترین پیشرانه نیست، اما ما امیدواریم که عملکرد آن را بهتر کنیم چراکه طیف وسیعی از نیروی رانش را در یک بسته بندی منظم و ساده ارائه می دهد.
داوودیانیدالیک در خاتمه اضافه کرد: شرکت اسکای کرافت موتور بوگونگ دیگری می خواست. بنابراین ما یک ویژگی به آن اضافه کرده و آن را به طور کامل آزمایش کردیم که تقریباً کارایی آن را دو برابر کرد.
به گفته او، اکنون بوگونگ 1.1 قرار است در اواسط سال 2023 در پرتاب یک ماهواره به نمایش درآید.