بزرگنمايي:

راه ترقی - سیناپرس / پژوهشگران برای نخستین بار موفق شدند با استفاده از روشی جدید، فوران‌ های انفجاری بزرگ آتشفشان‌ ها را به ویژه در مناطق زیر آب شبیه‌ سازی کنند.
مطالعات جدید محققان نشان می دهد:ستون های خاکستر و گاز تولید شده توسط فوران های آتش فشانی می توانند به صورت دوره ای فرو ریخته و امواج خطرناکی از رسوب خاکستر ایجاد کنند. رسوبات این امواج که در زیر آب حفظ می شوند می توانند درک ما را از این فوران ها بهبود بخشند.
بر اساس مطالعات فوق مشخص شد؛ بزرگترین فوران های آتشفشانی انفجاری می تواند یک فرورفتگی گسترده و عمیق یا دهانه آتشفشانی ایجاد کرده و جریان های خاکستر و سنگ آتشفشانی و در برخی موارد سونامی ایجاد کند. با این حال، متاسفانه تا امروز رفتار و خطرات احتمالی این فوران ها به خوبی درک نشده است. به تازگی فوران انفجاری Hunga Tonga-Hunga Ha’apai، یک آتشفشان عمدتاً زیر آب در غرب اقیانوس آرام، دهانه ای به قطر حدود 4 کیلومتر را تشکیل داد. یکی از ویژگی ‌های تغییرات محیطی زیر آب که توسط چنین فوران ‌هایی تشکیل می‌ شوند، تشکیل تراس ‌های متحد المرکز با فاصله منظم در کف دریا است. این تراس ها در مناطقی مانند سانتورینی در یونان یافت شده اند برای آخرین بار حدود 3600 سال پیش میزبان این نوع فوران بوده است.
طی این پژوهش، یوهان گیلکریست و همکارانش با تزریق آب حاوی ذرات ریز و درشت به پایه مخازن آب با اعماق مختلف، ستون های فوران فاجعه بار کالدرا را شبیه سازی کردند و فواره ها و رسوبات ذرات حاصل را تجزیه و تحلیل کردند. آزمایش‌ های آن‌ ها نشان داد که فواره‌ ها به‌ طور دوره‌ ای فرو می ‌ریزند و مواد را در امواج رسوبی به سطح و کف آب می ‌رسانند. فرکانس این فواره ها به سرعت تزریق و شناوری مخلوط فواره بستگی دارد.
نویسندگان پیشنهاد می‌ کنند: در طبیعت، این امواج رسوبی می ‌توانند جریان‌ های خاکستر خطرناکی ایجاد کنند و اگر در زیر آب باشند، سونامی و رسوبات پلکانی کف دریا ایجاد می شود. نویسندگان همچنین به بررسی رسوبات پلکانی در برخی از دهانه‌ های زیر آب از جمله سانتورینی پرداخته و با استفاده از بینش‌های آزمایش‌ های خود، نشان دادند که عمق آب و شدت فوران را می‌ توان از روی معماری و فاصله تراس‌ ها تخمین زد.
بازار