بزرگنمايي:

راه ترقی - ایسنا / عبدالله روا درباره فعالیت این روزهای خود در تلویزیون و تجربه برنامه استعدادیابی «بگو و بخند» معتقد است: تلویزیون یک داشته همگانی است حتی اگر برخی آن را دوست نداشته باشند. به ویژه حالا که تکلیف خودم می دانم که در چنین برنامه هایی حضور داشته باشم. احساس می کنم مهم ترین برهه ای که تاکنون شخص من در تلویزیون حضور داشته و موظف بوده برای خنداندن و شاد کردن مردم تلاش کند، همین حالاست.
روا که با «ویدئو چک» مخاطبان تلویزیون را با خود همراه کرد و شش سال مداوم روی آنتن قرار گرفت، امیدوار است فصل جدید این برنامه هم ساخته شود.
این مجری تلویزیون از دغدغه خود در عرصه بازیگری گفت اما در عین حال خود را همچنان مجری دانست؛ چرا که مخاطبان او را با این ویژگی می شناسند. او همکاری با تلویزیون به ویژه در این روزها را تکلیف خود می داند و معتقد است: این روزها مردم به خنده و شادی بیشتری نیاز دارند. روا توضیحاتی درباره دلایل غیبت «ویدئوچک» و زمان بازگشت آن به آنتن را نیز ارائه کرد.
این مجری درباره ممنوعیت های موقتش برای کار در تلویزیون نیز سخن به میان آورد و علت این تجربه خود در مقام مجری را چنین توضیح داد که با وجود اینکه مجری حرف گوش کنی در تلویزیون نبوده اما معمولا با تعامل و گفت وگو با تلویزیون، مساله ممنوعیت کارش بارها حل شده و اجرای برنامه هایش از جمله «ویدئو چک» را از سر گرفته است.
وظیفه خودم می دانم برای خنداندن مردم در تلویزیون باشم
روا درباره فعالیت اخیر خود در برنامه ای با عنوان «بگو بخند» با اعلام اینکه ساخت این برنامه همچنان ادامه دارد، گفت: «بگو بخند» یک برنامه استعدادیابی به سبک برنامه هایی مثل «خنداننده شو» و «عصرجدید» است که حوزه های استندآپ کمدی، نمایش طنز و شعر و زمینه های دیگر کمدی را شامل می‌شود.
او درباره تجربه اجرای «بگو بخند» توضیح داد: تقریبا می شود گفت تجربه اجرا در اغلب حوزه ها را در تلویزیون داشته ام و اتفاقا در بحث مسابقه و استعدادیابی، برنامه ای را چند سال پیش در شبکه سه سیما اجرا کردم. برای این مسابقه استعدادیابی («بگو بخند») که قسمت های اولیه آن در ایام عید از شبکه نسیم روی آنتن رفت، از نظر برنامه ریزی زحمات زیادی کشیده شده و تیم سازنده از مجرب ترین افراد بوده اند. انتخاب داوران نیز دقیق و درست بود و بعد از مدت ها چالش و مشورت به جمع بندی رسیدیم که چه افرادی گروه داوران را تشکیل دهند تا خروجی خوبی به همراه داشته باشد. به این برنامه امیدوارم و احساس بسیار خوبی دارم
بعد از «ویدئو چک» سخت است برنامه ای را اجرا کنم
او در ادامه با اشاره به فعالیتش در تلویزیون و حضور به عنوان مجری یک برنامه با محتوای طنز عنوان کرد: نکته اینجاست که کار کردن با مدیران و گروهی حرفه ای که دغدغه های واقعی دارند و در آرامش به دنبال این هستند که خلاقیت های خود را ظاهر کنند، چاره ای جز بُرد ندارد. من هم با توجه به اینکه بعد از «ویدئو چک» چندین سال بود خیلی سخت در برنامه ای به عنوان مجری برنامه اجرا می کردم، حالا در کنار علاقه، وظیفه خودم می دانم که در چنین برنامه ای («بگو بخند») حضور داشته باشم و احساس می کنم مهم ترین برهه ای که تاکنون شخص من در تلویزیون داشته که موظف است برای خنداندن و شاد کردن مردم تلاش کند، همین حالاست.
تلویزیون داشته همگانی است حتی اگر آن را دوست نداشته باشیم
عبدالله روا در ادامه با اشاره به برخی مجریان‌ که این روزها با تلویزیون همکاری ندارند، یادآور شد: شاید تعدادی از دوستان ما ترجیح بدهند الان کمتر کار کنند اما حس می کنم به طور کلی حتی اگر تلویزیون را دوست نداشته باشیم، باید بدانیم که این رسانه یک داشته همگانی است، اگر با همه افرادی که در آن هستند هم مخالف باشیم، نمی توانیم بگوییم برای ما نیست. از پول ما هزینه می شود اگرچه حتی گاهی شاید برخلاف سلیقه ما کار کند. تا زمانی که احساس کنم بودنم از نبودنم مفیدتر است و این عرصه به من فرصت می دهد که با مخاطبان در ارتباط باشم، به ویژه در حال حاضر که مردم احتیاج به شادی دارند، به این فکر نمی کنم که میدان را خالی کنم. این موضوع را جدای از مسائل دیگر می بینم.
وی با بیان اینکه به طور کلی تلویزیون را میکروفن یک فرد نمی بینم، در این زمینه خاطرنشان کرد: تلویزیون ماهیتا یک رسانه چندصدایی است که گاهی حتی می تواند خودش را نقد کند؛ کما اینکه من سال ها در برنامه «ویدئو چک» برنامه های دیگری را که از همین تلویزیون پخش می شدند، نقد کرده ام. فکر می کنم در حال حاضر شاید وظیفه من بود که در چنین برنامه ای ـ «بگو بخند» ـ حاضر شوم و تجربیات چندساله ام در حوزه اجرا و کار در عرصه کمدی را در اختیار این برنامه بگذارم.
فعلا مجری ام اما بازیگری دغدغه من است
روا که اخیرا در برخی مجموعه های نمایشی طنز به ایفای نقش هم پرداخته است، درباره اینکه کار حرفه ای خود را در زمینه مجری گری یا بازیگری ادامه خواهد داد؟ با اشاره به اینکه به حوزه بازیگری هم علاقه مند است و هدف گذاری طولانی مدتی نسبت به آن دارد، در عین حال گفت: این دغدغه شخصی من است؛ منتهی اغلب، من را به عنوان مجری می شناسند و حتی من اگر خودم را هم بازیگر بدانم هنوز زود است که بخواهم سابقه اجرا را زمین بگذارم. بنابراین فعلا مجری ام تا زمانی که بیشتر در عرصه بازیگری جای بیفتم.
وی درباره فعالیت خود در شبکه نمایش خانگی که آیا پیشنهادهایی برای اجرا داشته است، بیان کرد: اگر فرصت مناسبی پیش بیاید حتما حضور پیدا می کنم کما اینکه در «ارتش سری» هم به عنوان شرکت کننده حاضر بودم و همچنین در برخی پلتفرم ها هم به عنوان مهمان حضور داشتم.
دلایل غیبت «ویدئوچک» و بازگشت آن
روا درباره ساخت فصل جدید «ویدئو چک» نیز توضیح داد: امیدوارم امسال بتوانیم فصل جدید این برنامه را داشته باشیم. بعد از استراحتی که داشتیم و البته مدتی که به دلیل شرایط اجتماعی احساس کردیم این برنامه در اولویت نیست و به هر حال نباید وقت و هزینه را صرف برنامه ای می کردیم که اولویت مردم نیست. اما حالا فکر می کنم بودنش بهتر از نبودنش باشد. بنابراین تمام تلاشمان را می کنیم عوامل را دور هم جمع کنیم.
برنامه «ویدئو چک» سال 96 پخش خود را در تلویزیون آغاز کرد و نگاهی طنز به حقایق و اتفاقات مهم ورزشی و دیگر مسائل روز ورزش ایران دارد.
واکنش اهالی ورزش به «ویدئو چک» و احضارها به دادگاه رسانه
او درباره تجربه اجرای این برنامه و همچنین بازخوردهای آن در بین اهالی ورزش اظهار کرد: یکی از مقصدهایی که در تاکسی اینترنتی مان ستاره داشت، دادگاه رسانه بود؛ یعنی در نقشه آن را جست و جو نمی کردیم، بر روی دادگاه رسانه می زدیم و آنجا می رفتیم و جواب پس می دادیم. اما برای من این برنامه بسیار ارزشمند است، بسیاری از مردم با «ویدئو چک» من را می شناسند.
روا درباره ی واکنش اهالی فوتبال به برنامه «ویدئو چک» نیز گفت: اغلب اهالی ورزش و مخصوصا فوتبال خیلی دوستانه و خوب برخورد کردند. دوستان بسیار زیادی پیدا کردم و دوستان زیادی هم داشتم که با دیدن این برنامه رفتارشان با من صمیمی تر شد و به هم نزدیک تر شدیم. خیلی ها هم اعتراضاتی داشتند که در جواب باید بگویم ما برای مردم کار می کنیم و اگر هم این برنامه دیده شده به این دلیل است که مردم احساس کردند حرف شان در برنامه زده شده است.
تلویزیون نخواسته بِرندهایش نباشند
روا در پاسخ به اینکه فکر می کند تلویزیون در نبود برندهایش از پس برنامه های نوروز و رمضان برآمده است؟ اظهار کرد: من فکر نمی کنم بتوان گفت تلویزیون بدون برنامه های بِرندش به طور کامل از عهده مخاطبانش برآمده، قطعا نبود چنین برنامه هایی تاثیر خود را در ریزش مخاطبان می گذارد اما در اکثر موارد تلویزیون نخواسته که این برنامه ها حضور نداشته باشند، تصمیم ها شخصی بوده و اگر هم کسی تلقی اش این است که این روزها سکوت کند، مشکلی ندارد. خود من هم ابتدا چنین نگرشی داشتم اما بعد با توجه به بازخوردی که از مخاطبان گرفتم و رفتاری که از مردم دیدم و با افرادی با تجربه ای که مشورت کردم، احساس کردم که احتیاج دارم از تجربیاتم در راستای صحبت کردن با مردم به ویژه خنداندن استفاده کنم.
در تلویزیون آدم حرف گوش کنی نیستم اما ...
این مجری در پاسخ به اینکه آیا تلویزیون حامی مجریانی بوده است که در طول این سال ها خود فضای پرورش آنها را فراهم کرده؟ گفت: من شغلی را دارم که دوستش دارم و ممنونم از مخاطبان که من را در این سال ها پذیرفته اند. البته تلویزیون معمولا حامی نبوده است؛ اما این اتفاق بر اساس سلیقه های مختلفی که در تلویزیون وجود دارد شکل گرفته و البته چیزی جز این نیست و هیچ جای دیگری هم این حمایت ها 100 درصد نبوده است. با این همه احساس من این است که ما باید پای حرف های دو طرف ـ هم مجریان و هم تلویزیون ـ بنشینیم. تصور عموم این است که اینها درِ تلویزیون را زدند اما کسی در را به رویشان باز نکرده است. من خودم هم ممنوعیت داشتم. گاهی دوستان من امکاناتی خواستند که تلویزیون نتوانسته فراهم کند و در توان تلویزیون نبوده است. تلویزیون هم انتظار دارد وقتی فردی توسط او به مردم معرفی می شود بیشتر حرف گوش کن باشد. من خودم در تلویزیون آدم حرف گوش کنی نیستم اما به هر حال خودم را مدیون نان و نمکی که در تلویزیون خورده ام می دانم؛ مدیون سال هایی که به من اعتماد شده تا در آن با مردم حرف بزنم.
ممنوعیت کار اتفاق عجیبی نیست
این مجری درباره ممنوعیت کاری اش در تلویزیون نیز سخن به میان آورد و علت تجربه خود در این زمینه را چنین توضیح داد: این اتفاق خیلی اتفاق عجیبی نیست و شاید اغلب دوستان من که برنامه پرمخاطب داشتند حداقل مقطعی تجربه ممنوع الکاری داشته اند. من هم تجربه ممنوع الکاری داشتم اما تاکنون اعلام نکرده بودم. سه چهار بار اخطارهای جدی داشتم که به واسطه انتقاداتی که به جاهایی که داشتم پیش آمده بود. هم در برنامه «ویدئو چک» و هم در برنامه هایی که حوزه ورزشی نبودند. در مقطعی اجرا نداشتم اما با گفت و گو حل می شد و دوباره برگشتم. به هر حال وقتی با تلویزیون کار می کنیم بر این باوریم که چارچوب ها را باید رعایت کنیم. و توافق کردن یا نکردن با تلویزیون امری عادی است. من بیش از 10 بار شده که در تلویزیون در خصوص موضوعی به توافق نرسیدم. عاشق کارم هستم اما اگر به 20 سال پیش برمی گشتم دیگر این شغل را انتخاب نمی کردم چرا که سختی های زیادی دارد.
روا در ایام نوروز همچنین برنامه ای با عنوان «کافه بازی» که متمرکز بر جام بازی های الکترونیکی مثل فیفاست و بازی های پلی استیشن و بازی های موبایلی را شامل میشد اجرا کرد. وی درباره این برنامه هم گفت: با توجه به اینکه «کافه بازی» درون مایه طنز داشت اجرای آن را پذیرفتم.