بزرگنمايي:

راه ترقی - اعتماد / درحالی که خلاصه داستان «آنورا» چنگی به دل نمی زند، اما کاری که «شان بیکر» موفق به انجام آن شده است، ساخت فیلمی جذاب و خنده‌دار و خوش ساخت با بازی درست و به جای بازیگرانیست که به شخصیت‌های‌شان زندگی بخشیده‌اند.
یکی از سورپرایزهای خوب امسال «آنورا» ساخته «شان بیکر» امریکایی بود. راستش با خواندن داستان دو خطی فیلم فکر می‌کردم که با یکی از صد هزار فیلم تا به حال ساخته شده درباره مافیای روس و عشق‌های جوانانه و فیلم‌های به قول معروف آبدوغ‌خیاری طرفم: سرنوشت «آنورا» که در بروکلین به کار رقص اگزوتیک در کلابی شبانه مشغول است، به «سیندرلا»یی در زمان مدرن شباهت پیدا می‌کند، وقتی که با پسر یکی از پولدارترین مردان روس آشنا می‌شود. بدون لحظه ای تردید، «آنورا» با این شاهزاده سوار بر اسب سفید ازدواج می‌کند و فکر می‌کند که دوران بدبختی‌هایش به اتمام رسیده. اما وقتی که خبر این ازدواج به روسیه می‌رسد، داستان «سیندرلا» و شاهزاده سوار بر اسب به انتها می‌رسد. پدر و مادر «وانیا» این پسر جوان گروهی را مامور گیر انداختن این دو کرده و خودشان با این قصد به امریکا می‌آیند که هر طور شده به این ازدواج پایان دهند

درحالی که خلاصه داستان «آنورا» چنگی به دل نمی زند، اما کاری که «شان بیکر» موفق به انجام آن شده است، ساخت فیلمی جذاب و خنده‌دار و خوش ساخت با بازی درست و به جای بازیگرانیست که به شخصیت‌های‌شان زندگی بخشیده‌اند.
در «آنورا» کسی خوب و کسی بد نیست. هر کدام از پرسوناژها سفیدی‌ها و سیاهی‌های خود را دارند. «شان بیکر» در حالی جامعه پولدارهای بی حد و ‌حصر را به نقد می‌کشد اما نسبت به تمام شخصیت‌های فیلمش نگاهی مهربان دارد. این‌گونه است که ما نه تنها با «آنورا» که حتی آدم‌های سرسخت فیلم مثل «ایگور» و یا کشیش ارمنی که برای خانواده «وانیا» کار می‌کند و مسوول به‌هم زدن آرامش و ازدواج «آنورا» و «وانیا» هست هم همدلی می‌کنیم.
شخصیت «ایگور» (یوری بوریسوف) یکی از جذاب‌ترین نقش‌های فیلم است. او که یکی از خشن‌ترین آدم‌های مثلا قلدر فیلم است، در عین حال شخصیتی نرم و جوانمرد و حمایت‌کننده نسبت به «آنورا» دارد که هر چند در طول فیلم باعث خنده می‌شود، اما در پس ذهن تماشاگر نگرشی دیگر از این نقش و کاراکتر را می‌دهد. فیلم‌های کمدی که به بخش مسابقه جشنواره کن راه پیدا می‌کنند به‌ شدت کم تعداد هستند. «آنورا» اما کمدی سخیفی که به هر شکل فقط به دنبال خنداندن تماشاگران است نیست. «شان بیکر» داستان زنی جوانی را به تصویر کشیده که سعی در باور کردن داستانی عشقی که در کلیسایی در لاس وگاس به نقطه اوج خودش و ازدواج می رسد دارد… عشق و ازدواجی که همان‌طور که به سرعت اوج می‌گیرد، با سرعت وحشتناک و اجتناب‌ناپذیری، به سمت پایین‌ترین نقطه سقوط می‌کند. همه می‌توانیم ببینیم که «وانیا»ی جوان و پر حرف و متوهم با قیافه کودکانه‌اش چه قدر شخصیت غیر قابل اعتمادی دارد و «آنورا» هم آن‌قدر احمق نیست که این را نفهمد. اما نکته این جاست که «وانیا» نه احمق تر و نه نامطمئن تر از دیگر مردان زندگی «آنورا»نیست. تنها فرقش این است که او به ‌شدت پولدار و خوش تیپ و مهربان هم هست و می‌خواهد با «آنورا» ازدواج کند و مهم‌تر این که واقعا هم به حرف خود عمل کرده و با او ازدواج می‌کند. پس «آنورا» هم تصمیم می گیرد تا شانس خود را امتحان کند…
فیلم «آنورا» استحقاق بودن در بخش مسابقه و حتی بردن بهترین جایزه ها را هم دارد، چون «شان بیکر» با دیالوگ‌هایی کوبنده توانسته درام و کمدی را ترکیب کند. از نیمه فیلم، در سفری شبانه در محله‌های مختلف نیویورک با چهار تن از شخصیت‌ها همراه می‌شویم. سفری که با ظرافت ابعاد جدیدی از هر یک از شخصیت‌ها را به ما نشان می‌دهد. «میکی مدیسون» در نقش «آنورا» بزرگ‌ترین نقطه قوت فیلم است به واسطه بازی زیبایش توانسته پرتره «آنورا» زنی جوان و شجاع که سعی در بیرون کشیدن گلیم خود از آب، در دنیای مردانه امروز دارد را به خوبی به اجرا بگذارد. او به‌طور قطع یکی از امیدهای اصلی جشنواره امسال برای بردن جایزه بهترین بازیگر زن است. پایان فیلم هم غیر قابل پیش‌بینی است و همه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. فیلم «آنورا» یکی از بهترین نمره‌ها را از طرف منتقدین امسال جشنواره دریافت کرده و به یکی از امیدهای جشنواره امسال برای گرفتن یکی از جوایز اصلی تبدیل شده است.