راه ترقی- روزنامه همشهری چهارم مهر یادداشتی به قلم محسن غرویان استاد حوزه و دانشگاه منتشر کرد و نوشت: این
نکته بسیار مهمی است که اعضای یک خانواده با هم در پیاده‌روی اربعین حسینی
شرکت می‌کنند، همه در راستای یک هدف قرار می‌گیرند. عواطف و احساسات مذهبی
آنها انسجام پیدا می‌کند. همچنین اگر چند فامیل با هم در پیاده‌روی اربعین
حسینی شرکت کنند، روابط آنها هم حسنه خواهد شد و اگر احیانا بین‌شان
اختلاف و کینه‌ای هست، مجددا همدیگر را زیارت کرده و از یکدیگر دلجویی
می‌کنند. یکی از آثار پربرکت اربعین حسینی توبه‌کردن از خطاها و گناهان
است. وقتی در اربعین حسینی افرادی که با هم اختلاف داشته‌اند، همدیگر را
زیارت می‌کنند، از گناهان خود توبه می‌کنند؛ چراکه یکی از گناهان و معاصی
همین تفرقه، اختلاف، جدایی و قطع رحم است. در اربعین حسینی بسیاری هستند که
از همدیگر حلالیت می‌طلبند.
«حلالیت طلبیدن» بدین معناست که اگر در گذشته خطایی از کسی دیده‌ایم،
او را حلال می‌کنیم و او هم از ما راضی می‌شود. آثار همین حلالیت طلبیدن‌ها
و جلب رضایت‌ها در زندگی خانوادگی بسیار مثبت است. کسانی که می‌خواهند به
کربلا بروند، به دوستان و اقوام و خویشان خود زنگ می‌زنند و از آنها
حلالیت می‌خواهند و قطعا این حلالیت‌طلبیدن‌ها ماندگار خواهد بود و آثار
پایداری در زندگی خواهد داشت و می‌تواند محیط خانواده را گرم و گیرا کند و
اگر کدورت‌هایی افراد از همدیگر دارند، پاک کند. سنت حلالیت‌طلبیدن و
حلال‌کردن افراد طرف خطاب و التماس دعایی که از زائران کربلا و اربعین
حسینی دارند، آثار بسیار مثبتی در تحکیم روابط خانوادگی دارد.
اثر مثبت دیگر پیاده‌روی اربعین ایجاد اتحاد دینی و مذهبی است. همه
گروه‌ها، احزاب سیاسی و اجتماعی در اربعین حسینی به وحدت می‌رسند.
اختلاف‌نظرها را کنار می‌گذارند و در پرتو تاسوعا، عاشورا و اربعین حسینی
به یک انسجام و همدلی می‌رسند و این ثمره بسیار بزرگی است. به هر حال، از
ابتدای پیروزی انقلاب امام خمینی(ره) بر وحدت و انسجام تأکید می‌کردند و
مقام معظم رهبری هم بر وحدت و انسجام ملی تکیه دارند.
ما می‌بینیم که در مسئله اربعین همه گروه‌های سیاسی به این وحدت و
انسجام می‌رسند. در پیاده‌روی اربعین حسینی همه افراد با خط‌مشی‌های متفاوت
سیاسی و افکار و آرای مختلف سیاسی و اجتماعی شرکت می‌کنند و با هم دوست
می‌شوند. همان‌ها که در ایام انتخابات مبارزه و مناظره می‌کنند، در خدمت
به آستان امام حسین(ع) همه اختلافات را کنار می‌گذارند و در یک وحدت و
انسجام عمیق خود را خادم و نوکر دستگاه امام حسین(ع) می‌دانند. حتی افراد و
شخصیت‌ها با مقام‌های بالا حاضر می‌شوند در موکب‌ها از زائران پذیرایی
کنند. اینها آثار سیاسی اجتماعی اربعین حسینی است.
پیاده‌روی اربعین، در سطح بین‌الملل هم میان کشورها و جوامع اسلامی
ایجاد انسجام می‌کند، چون از کشورهای مختلف کاروان‌های زائران با ملیت‌های
مختلف در این راهپیمایی شرکت می‌کنند و از این جهت هم آثار این انسجام دینی
را می‌توانیم مشاهده کنیم. حتی کشیش‌های مسیحی و رهبران ادیان دیگر نیز به
احترام امام حسین(ع) در این پیاده‌روی حضور پیدا می‌کنند؛ چراکه امام
حسین(ع) فقط به شیعیان و مسلمانان تعلق ندارد بلکه همه آزادیخواهان،
امام‌حسین(ع) را از خود می‌دانند؛ چنان‌که گاندی، رهبر آزادیخواه هند در
مبارزه با استعمار انگلیس می‌گوید من از امام حسین(ع) درس آموخته‌ام.
بسیاری از رهبران انقلاب‌های آزادیخواهانه، امام حسین(ع) را الگوی خود
می‌دانند و به ایشان احترام می‌گذارند. در نتیجه همین آزادیخواهانه‌بودن،
افراد بسیاری از آزادیخواهان در این راهپیمایی شرکت می‌کنند. از این‌رو ما
باید از ظرفیت اربعین حسینی استفاده کنیم و به‌عنوان یک محور وحدت و انسجام
و همدلی جهانی و بین‌الادیانی از آن بهره بگیریم. این ظرفیت در اربعین
وجود دارد که به‌عنوان یک محور به‌عنوان اتحاد و انسجام همه آزادیخواهان و
همه دولت‌ها و حکومت‌های مقاوم در برابر استثمار، استکبار و استعمار عامل
وحدت باشد. ما می‌توانیم این زمینه‌ها را فراهم کنیم تا آن وحدت و انسجام
جهانی شکل بگیرد.