چاپ

راه ترقی - شهرآرا آنلاین / شاید آن روزی که حجت اشرف زاده و علیرضا بدیع، دو رفیق قدیمی، پس از مدت‌ها در شهر زادگاهشان با هم قرار گذاشتند تا در حجره فیروزه تراشی مجید امرا... همدیگر را ببینند، هیچ کدام گمان نمی‌کردند این ملاقات، مطلع شعری باشد که آن دو را به سمت محبوبیت و شهرت می‌برد. علیرضا بدیع آن روز با خروج از حجره مجید امرا... ناخودآگاه زیر لب بیتی زمزمه کرد: «آه از نفس پاک تو و صبح نشابور/ از چشم تو و حجره فیروزه تراشی!» و بعدتر با تکمیل این ترانه، ریش و قیچی را سپرد دست حجت اشرف زاده تا با همراهی برادران بیات، آهنگی بسازد که این غزل را با مضمونی تازه بر یک ملودی مناسب، سوار و با صدای اشرف زاده شنیدنی کند؛ صدایی که از روز‌های کودکی، پدر حجت کشف کرده و آوا‌ها را پدرانه به او آموخته بود.
بعدتر ردیف‌های آوازی را در کلاس‌های رضا شاکری یاد گرفت و برای صداسازی، پای درس حمیدرضا نوربخش نشست. زمانی که هنوز در نیشابور بود، از آمدوشد‌های پرویز مشکاتیان به شهر آباواجدادی اش، نهایت بهره را برد و زمانی هم که برای درس به تهران رفت، از کلاس‌های آواز محمدرضا لطفی و محمدرضا شجریان غافل نشد. هرچند تحصیلات در تهران، برای رشته مهندسی نرم افزار بود و دخلی به حرفه حجت نداشت، فرصت خوبی برای رویارویی با فضای حرفه‌ای و حظ بردن از محضر استادان بنام بود.
همان جا هم در سال 89 ازدواج کرد و صاحب زن و فرزند شد. زمانی که به خواستگاری دختر موردعلاقه اش رفته بود، دو سالی از انتشار آلبوم «شرح پریشانی اش» می‌گذشت و سه سال بعد از آن بود که آلبوم «ماه وماهی» را روانه بازار کرد؛ آلبومی که در جشنواره موسیقی فجر، شایسته دریافت عنوان بهترین آلبوم تلفیقی شد. اشرف زاده که رنگ مایه‌های آواز ایرانی، امضای تمام آثارش شده است، بی آنکه بخواهد، الفتی ناگسستنی با ساز و آواز ایرانی دارد و حتی زمانی که در سبک پاپ اجرا می‌کند، نمی‌توان او را از آموزه‌های سنتی اش فارغ دید.
اگر زمانی به کنسرت حجت اشرف زاده دعوت شدید، می‌توانید در یک شب هم زمان شنوای قطعاتی از سبک‌های گوناگون باشید؛ هم فولکلور بشنوید، هم پاپ و هم سنتی. او همواره تمام طیف‌ها و سلایق موسیقایی را برای مخاطبانش درنظر می‌گیرد و با بهره مندی از استعداد و توانمندی هایش، هر شنونده‌ای را از خود راضی نگه می‌دارد. این تنوع در اجرا نه فقط در سبک که در مضمون هم جریان دارد.
در میان تک آهنگ‌های او که از هفتاد اثر تجاوز می‌کند، می‌توان قطعات بی شماری را دید که در مدح امامان معصوم (امام رضا (ع)، امام حسین (ع)، امام زمان (عج) و حضرت علی (ع)) ساخته شده یا در بحبوحه کرونا به تقدیر از کادر درمان تولید شده است. او که روزی برای تجلیل از شهید مجید شهریاری می‌خوانَد، روزی هم به شوق تیم ملی کشورش نفس می‌زند و چندین و چند اثر محبوب در ستایش وطن در کارنامه اش به یادگار گذاشته است که محبوب‌ترین آن ها، بار‌ها بر زبان بسیاری از ایرانی‌ها بازخوانی شده است: «زخمی عشقی وطنم/ باید صدایت بزنم// باید کنارت بمانم/ شعری و شوری وطنم.»