راه ترقی - سیناپرس / چندین سال است که با ترکیب داروهای ونتوکلاکس و آزاسیتیدین یک جایگزین جدید، موثر و قابل تحمل تر برای شیمی درمانی برای درمان لوسمی میلوئید حاد در دسترس است، اما برای برخی از بیماران، ترکیب این دارو موثر نیست.
 پزشکان و دانشمندان مرکز تحقیقات سرطان آلمان اکنون نشانگری برای پاسخ درمانی ایجاد کرده اند. در درمان جدید تنها زمانی که سلول های بنیادی لوسمی ترکیب خاصی از پروتئین های مهارکننده مرگ سلولی را بیان می کنند، بیماران به آن پاسخ می دهند.
لوسمی حاد میلوئیدی (AML) شایع ترین و بسیار تهاجمی ترین شکل سرطان خون در بزرگسالان است. تا همین اواخر، تنها شیمی درمانی با دوز بالا برای درمان این بیماری در دسترس بود. اما برای حدود نیمی از افراد مبتلا، به ویژه افراد مسن یا ضعیف، این درمان ناراحت کننده قابل اجرا نیست.
بازار

عامل ونتوکلاکس چندین سال است که تایید شده است. به گفته محققان، بقای سلول های لوسمی حاد به پروتئین های خاصی بستگی دارد که مرگ برنامه ریزی شده سلولی را سرکوب می کنند. ونتوکلاکس به طور خاص پروتئین ضد آپوپتوز BCL-2 را مهار می کند که سلول های سرطان خون از آن برای محافظت از خود در برابر مرگ سلولی استفاده کرده و در نتیجه لوسمی حاد میلوئیدی را تحت کنترل نگه می دارند. ترکیبی از ونتوکلاکس و داروی اپی ژنتیک آزاسیتیدین نسبتاً خوب تحمل می شود و به طور قابل توجهی درمان بیمارانی را که شیمی درمانی با دوز بالا برای آنها گزینه مناسبی نیست را بهبود بخشیده است.
بنابراین، در حال حاضر بررسی می‌ شود که آیا این ترکیب دارویی به‌عنوان یک درمان خط اول در بیماران جوان‌تر یا دارای آمادگی جسمانی لوسمی میلوئید حاد مناسب است یا خیر، که بیماران را از شیمی‌درمانی با دوز بالا بی نیاز می ‌کند. با این حال، هر بیمار لوسمی میلوئید حاد به ترکیب دارو پاسخ نمی دهد. در برخی موارد، سلول های سرطان خون از ابتدا مقاوم هستند. آندریاس ترامپ (Andreas Trumpp) رئیس بخش مرکز تحقیقات سرطان آلمان می‌ گوید: تاکنون هیچ نشانگر پیش‌ بینی ‌کننده‌ ای وجود نداشته است که بتواند به طور قابل اعتمادی پاسخ به ونتوکلاکس را پیش‌بینی کند.
ترامپ به همراه همکارانش از بیمارستان دانشگاه هایدلبرگ، به دنبال ویژگی‌هایی در نمونه ‌های خون و مغز استخوان بیماران لوسمی میلوئید حاد تحت درمان با ونتوکلاکس و آزاسیتیدین بودند که با پاسخ به درمان مرتبط است. محققان دریافتند که جمعیت کوچکی از سلول‌ها که ویژگی‌های سلول‌های بنیادی لوسمی را نشان می ‌دهند، مسئول پاسخ درمانی هستند. اگر این سلول‌ها ترکیب خاصی از پروتئین‌های خانواده BCL-2 را بیان کنند، ترکیب ونتوکلاکس و آزاسیتیدین می ‌تواند باعث مرگ برنامه ‌ریزی‌ شده سلولی در سلول ‌های بنیادی لوسمی شده و لوسمی میلوئید حاد را متوقف کند.
به گفته دانشمندان، BCL-2 یک مهارکننده شناخته شده آپوپتوز و عضوی از خانواده پروتئین هایی است که در تنظیم مرگ برنامه ریزی شده سلولی نقش دارند. تیم تحقیقاتی دریافتند که تنها میزان BCL-2 در سلول های بنیادی لوسمی نیست که پاسخ ونتوکلاکس و آزاسیتیدین را تعیین می کند، بلکه نسبت کمی اعضای خاصی از خانواده BCL-2 است که مهم است.
 ترامپ در پایان اضافه کرد: بنابراین می ‌توانیم یک آزمایش ارزان قیمت ارائه کنیم که تنها پس از چند ساعت اطلاعات قابل اعتمادی را در مورد اینکه آیا لوسمی میلوئید حاد به ونتوکلاکس و آزاسیتیدین پاسخ می ‌دهد و می ‌توان از شیمی‌ درمانی با دوز بالا پرهیز کرد یا خیر، ارائه کنیم.