راه ترقی - دیجیاتو / محققان سوئیسی متوجه شده‌اند افراد تحت استرس، دقت کمتری در تایپ و استفاده از ماوس دارند و نشانگر را در محیط وسیع‌تری حرکت می‌دهند.
محققان موسسه فدرال تحقیقات فناوری سوئیس (ETHZ) موفق به طراحی الگوریتم جدید یادگیری ماشینی شده‌اند که می‌تواند سطح استرس را براساس نحوه کلیک ماوس و تایپ کردن کیبورد، تخمین بزند. به کمک این دستاورد، می‌توان میزان استرس بالا در افراد را تشخیص داد و از بروز استرس مزمن در محیط‌های کاری، جلوگیری به عمل آورد.
تایپ کردن و استفاده از ماوس چه ارتباطی با استرس دارد؟
محققان موسسه فدرال تحقیقات فناوری سوئیس (ETHZ) اعلام کرده‌اند که موفق به طراحی مدل جدیدی به کمک یادگیری ماشینی شده‌اند که می‌تواند سطوح استرس افراد را براساس نحوه تعامل با ماوس و کیبورد، تخمین بزند. آنها ادعا دارند که شیوه استفاده از وسایل الکترونیک، مخصوصاً در محیط‌های کاری، با میزان استرس و ضربان قلب، ارتباط نزدیکی دارد.
بازار

برای طراحی این مدل، 90 شرکت‌کننده در مطالعه‌ای تحت نظر قرار گرفتند تا اموری مشابه با وظایف اداری مثل تعیین قرارهای کاری یا تحلیل داده‌ها را به انجام برسانند. در طی پژوهش، شیوه استفاده از ماوس و کیبورد در کنار ضربان قلب افراد به ثبت رسید و به شکل مرتب، سوالاتی درباره احساس داوطلبان از آنها پرسیده شد.

درحالی به برخی از شرکت‌کنندکان اجازه داده شده بود بدون مزاحمت به کار خود ادامه دهند، بعضی دیگر با عوامل مزاحم مثل پیام یا حضور در مصاحبه‌های کاری، روبه‌رو شدند. در نهایت مشخص شد افراد تحت استرس، به شکل متفاوتی ماوس خود را تکان می‌دهند یا شیوه تایپ کردن آنها، با گروه اول فرق دارد. این تغییر به‌شکلی بوده است که داوطلبان دارای استرس ماوس خود را به دفعات بیشتر و با دقت کمتری تکان می‌دادند و نشانگر ماوس آنها محدوده وسیع‌تری از نمایشگر را پوشش می‌داد. همچنین تعداد اشتباهات تایپی این افراد بیشتر بوده و عادت داشته‌اند توقف‌های زیادتر اما کوتاه‌تر را در حین تایپ یک جمله داشته باشند.
پدیده مشاهده شده در مطالعه اخیر با تئوری نویز نوروموتور قابل توجیه است؛ فرضیه‌ای که طبق آن گفته می‌شود با افزایش سطح استرس، توانایی مغز در پردازش اطلاعات کاهش پیدا می‌کند. این عارضه در ادامه می‌تواند با کاهش توانایی‌های حرکتی منتهی شود. محققان باور دارند که با استفاده از یافته‌های جدید، می‌توان سریع‌تر و آسان‌تر از گذشته اقدام به تشخیص کارمندانی کرد که در معرض استرس بالا در محیط‌های کاری قرار دارند.

محققان اشاره دارند که از حساسیت داده‌های جمع‌آوری شده مطلع هستند و به همین دلیل آنها را به شکل ناشناس و با دقت بالا، نگهداری و بررسی خواهند کرد. همچنین هدف آنها، ایجاد ابزار نظارتی برای شرکت‌ها و دولت‌ها نیست؛‌ بلکه تنها می‌خواهند سطح سلامت کارمندان را بهبود ببخشند.