بزرگنمايي:

راه ترقی - 44 ماه از دوره کنونی مدیریت شهری می گذرد و حالا در ماه‌های پایانی این دوره، کارنامه عملکردی شهرداری تهران و واحدهای تابعه آن، معیاری برای سنجش میزان موفقیت و یا ناکامی متولیان امر در اجرای برنامه‌های وعده داده شده، تلقی می‌شود؛ اما فرق دوره‌ای که سپری شد با دوره‌های قبل از آن، شرایط بسیار سخت اقتصادی حاکم بر کشور بود که به گواه و اذعان کارشناسان امر، بی سابقه و حادتر از همیشه به نظر می‌رسید.

44 ماه از دوره کنونی مدیریت شهری می گذرد و حالا در ماه‌های پایانی این دوره، کارنامه عملکردی شهرداری تهران و واحدهای تابعه آن، معیاری برای سنجش میزان موفقیت و یا ناکامی متولیان امر در اجرای برنامه‌های وعده داده شده، تلقی می‌شود؛ اما فرق دوره‌ای که سپری شد با دوره‌های قبل از آن، شرایط بسیار سخت اقتصادی حاکم بر کشور بود که به گواه و اذعان کارشناسان امر، بی سابقه و حادتر از همیشه به نظر می‌رسید.
در این میان شرکت راه آهن شهری تهران و حومه (مترو) به عنوان یکی از ارکان بحث توسعه حمل و نقل عمومی، با همکاری و پشتیبانی تمام دست اندرکاران امر کارنامه ای از خود برجای گذاشته که قضاوت در مورد آن را باید به مردم سپرد و بس؛ شهروندانی که به عینه خیلی از مسائل را دیدند و فارغ از تمایلات سیاسی و جناحی، می‌توانند در مورد کارهای انجام شده، نظر واقعی دهند.
اولویت برنامه های مترو چه بود؟
در آبان ماه 1396 کادر جدید مدیریت مترو بر اساس وضع موجود با اهم و فی الاهم کردن نیازهای اولویت بندی شده شبکه حمل و نقل ریلی پایتخت، چند هدف را نشانه‌گذاری و بر اساس آن عمل کرد. این موارد عبارت بودند از:
الف)رفع نقایص ایستگاه‌های افتتاح شده خطوط مختلف و خصوصاً خط 7 که به لحاظ ایمنی مشکل جدی داشته و در صورت سهل انگاری، بازی با جان و امنیت مسافران را در برداشتند. نواقصی از قبیل فقدان سیستم سیگنالینگ و یا سامانه‌های تهویه و اطفای حریق، پله های فرار، سامانه‌های اصلی و پشتیبان تامین برق، اشکال در ریل گذاری و ... به این ترتیب در وهله نخست ایستگاه‌های خط 7 و حتی برخی ایستگاه‌های خطوط 3 و 4 که در حال بهره‌برداری بودند و چنین نواقصی با شدت و ضعف متفاوت در آنها احساس می‌شد، ایمن‌سازی شد و به طور استاندارد در اختیار شهروندان قرار گرفت.
ب) نکته مهم دیگر، تکمیل و ساخت ایستگاه‌های بیشتر بود. به عبارت دیگر به جای احداث و حفر بی‌هدف تونل‌های بیشتر که دغدغه‌های جاری مردم را پاسخگو نبود، بهره‌برداری از ایستگاه‌های نیمه تمام در دستور کار قرار گرفت. این ایستگاه‌ها البته در ادوار پیشین مدیریت شهری به درصدی از تکمیل نائل آمده بودند اما مسئله قابل توجه آنجاست که بدانیم با پیشرفت عملیات ساختمانی هر ایستگاه، نمی‌توان آن را قابل بهره‌برداری دانست؛ یعنی سهم بخش ساختمانی 45 درصد کل عملیات اجرایی احداث یک ایستگاه است و 55 درصد باقی مانده را بخش تجهیزات و تاسیسات شامل می‌شود که اتفاقاً هزینه های گزاف و کارهای اداری خاص خود را در بر دارد. با تمام این اوصاف، میانگین پیشرفت عملیات اجرایی در 16 ایستگاه از خط 7 تا پایان شهریور 1396 حدود 49 درصد بوده است (بخش های ساختمانی و تجهیزاتی در مجموع) که طی سال‌های اخیر تکمیل شده و به بهره‌برداری رسیده اند. 12 ایستگاه از خط 6 نیز که در این دوره کامل شده اند، تا پایان شهریور 1396 به طور میانگین 41 درصد پیشرفت مجموع کارهای ساختمانی و تجهیزاتی داشته اند. جدول تهیه شده در این زمینه، درصد پیشرفت تمام ایستگاه‌ها را به تفکیک مشخص کرده است. ایستگاه اقدسیه از خط 3 نیز حدود 45 درصد پیشرفت داشته که طی کمتر از 4 سال تکمیل و اخیراً افتتاح شد. البته در کنار ساخت و تکمیل ایستگاه‌ها، در این دوره حدود 40 کیلومتر تونل مترو نیز برحسب ضرورت احداث و یا کامل شد.
ج)سومین اولویت برنامه های مدیریت شهری در حوزه عملیات ساخت و ساز و توسعه شبکه مترو، اقدامات زیرساختی و بلندمدتی بوده که ثمرات آن در سال‌های آینده به بار خواهد نشست. تکمیل و ساخت پایانه‌هایی از قبیل آزادگان، اکباتان، کلاهدوز و ... به همراه تلاش برای طراحی و تولید قطار ملی مترو که عدم وابستگی به شرکت‌های خارجی را در برداشته و حل مشکل کمبود ناوگان حمل و نقلی مترو را تا حدود زیادی امکان‌پذیر می‌سازد، از جمله مهمترین اقدامات یاد شده است. در کنار این موارد، احداث 5 پست برق در خطوط مختلف، اضافه کردن 19 رام قطار، حرکت به سمت دستیابی به منابع مالی جدید مانند اوراق مشارکت، مناسب‌سازی ایستگاه‌ها برای استفاده معلولان و افراد کم توان جسمی و حرکتی، رفع نواقص 30 ایستگاه بهره‌برداری شده و همچنین ایستگاه های تازه تاسیس با نصب و راه اندازی 280 رشته پله برقی، 62 دستگاه آسانسور و 78 سامانه تهویه هوا، ساخت 12 ورودی جدید و اقدام برای توسعه خطوط 3، 4، 6 و 7 مترو از دیگر تمهیداتی است که به مرور زمان آثار و تاثیرات خود را نشان خواهد داد و شبکه خطوط مترو را به حد و اندازه های استاندارد جهانی نزدیک تر می کنند.
سایر اقدامات اجرایی و زیرساختی
در کنار توجه اکید به این 3 اولویت اجرایی، البته موارد متعددی همچون ارتقا سیستم‌های نرم‌افزاری مربوط به فعالیت‌های مترویی، راه اندازی کمیته ساخت داخل برای بهره مندی هر چه بیشتر از توانمندی ها و ظرفیت‌های نیروی کار داخلی، احیاء شرکت مجتمع های ایستگاهی و از همه مهمتر طراحی خطوط چهارگانه جدید بر اساس طرح جامع حمل و نقل ریلی پایتخت که با آغاز عملیات عمرانی اولین ایستگاه از خط 10 (ایستگاه میدان دریاچه شهدای خلیج فارس در منطقه 22) همراه شد، بخشی از تلاش های صورت گرفته در این دوره مدیریتی بود که با زحمت خانواده بزرگ مترو تهران و البته پیگیری ها و حمایت های مدیران ارشد شورای شهر و شهرداری تهران حاصل شده است.
بی تردید بسیاری از این موارد در دوره های آتی مدیریت شهری تکمیل و تقدیم مردم خواهد شد که این امر مربوط به ذات و جنس کارهای عمرانی است؛ فعالیت هایی که زمانبر بوده و لزوماً در یک دوره مدیریتی شروع و خاتمه نمی پذیرند اما شرط انصاف آن است که زحمات دست اندرکاران دوره های مدیریتی قبل و بعد از دوره خود را ضایع و زائل نکنیم تا مشمول رحمت و برکت الهی در اموراتمان شویم.