راه ترقی- رقابت‌های قهرمانی وزنه‌برداری آسیا زمانی
برای هنرنمایی زنان ایران در تخته رقابت با مدعیان بود. رقابتی که دیگر کسی
از آن به عنوان تجربه یاد نکرد بلکه جایی برای تلاش دخترانی بود که آمده
بودند تا به سایر رقبای خود اعلام کنند به زودی سکوهای این رشته در قاره
کهن به تسخیر ایرانی‌ها درخواهد آمد. در این دوره دختران وزنه‌بردار ایران
تا یک قدمی مدال رفتند اما نتوانستند به آن دست یابند.
یکی از این ملی‌پوشان «سیده الهام حسینی»
بود که از او به عنوان نخستین زن مدال‌آور وزنه‌برداری ایران در مسابقات
بین‌المللی یاد می شود. وی ضمن تشریح مشکلات
پیش روی وزنه‌برداری زنان در چند سال گذشته گفت: نسل نخست وزنه‌برداری زنان
ایران نسل پیشرو به شمار می رود و در آینده می‌توان با تکیه بر تجربیات
آنان راه را برای توسعه این رشته فراهم کرد.
متن کامل گفت وگو حسینی در زیر آمده است:
چهار کیلو ارتقا رکورد داشتم
در مسابقات قهرمانی آسیا که در ازبکستان
برگزار شد من شرایطم متفاوت از دوره گذشته بود. چهار ماه قبل از این
مسابقات یک جراحی داشتم و این موجب دوریم از تمرینات شده بود. متاسفانه
آن‌گونه که انتظار بود نتوانستم عمل کنم. البته با این شرایط نیز چهار کیلو
رکورد شخصی را ارتقا دادم و تا یکم قدمی مدال هم پیش رفتم. وزنه‌برداری
رشته خاصی است و در برخی از روزها بدن نمی تواند عملکرد همیشگی را داشته
باشد و این برای بسیاری از بزرگان این رشته اتفاق افتاده است.
در آغاز راه وزنه‌برداری زنان هستیم
وزنه‌برداری زنان ایران در سال‌های نخست
خود قرار دارد و این موجب شده تا توقعات از آن کم باشد. نسل کنونی ما یک
نسل پیشرو در وزنه‌برداری است. این نسل تجربیات گرانبهایی خواهد داشت و در
آینده می تواند دانش خود را به عنوان کارشناس یا مربی در اختیار دیگر
ورزشکاران قرار دهد. البته دختران وزنه‌بردار ایران فعلا زمان برای افتخار
آفرینی دارند و میانگین سنی این نسل، ما را به آینده امیدوار می‌کند. باید
تلاش کنیم تا این رشته در ایران بیش از اکنون رواج پیدا کند چون دختران
ایرانی پتانسیل لازم برای رسیدن به موفقیت دارند.
تمام توانم را برای کسب مدال گذاشتم
در تاشکند به دنبال کسب مدال بودم و توان خود را به کار گرفتم. اما
متاسفانه نشد. اگر موفق به مهار وزنه 99 کیلوگرم می شدم مدال برنز قطعی
بود. شاید برخی از بیرون بگویند چرا حسینی نتوانست وزنه را مهار کند یا چرا
معادلات به خوبی پیش نرفت تا نخستین مدال وزنه‌برداری زنان ایران در
تاشکند ضرب شود. در جواب آنان باید بگویم برای نسلی که در آغاز راه است
رسیدن به مدال راحت نیست زیرا حریفان ما چندین سال است که در این رشته
هستند و ما تنها چند سال است که به این رشته آمدیم.
وایلد کارت برای ایران منتفی است
من از روز نخستی که وارد وزنه‌برداری شدم
به دنبال حضور در تورنمنت‌های بزرگ بودم و حتی در گزینشی‌های المپیک شرکت
کردم و امتیازاتی را نیز به دست آوردم. اما کافی نیست و باید بیشتر تلاش
کنم. گزینشی‌ها تقریبا تمام شده و من امید زیادی به کسب سهمیه ندارم. وایلد
کارت نیز برای ایران منتفی است و به ایران تعلق نمی‌گیرد زیرا ورزش ایران
بیش از 50 سهمیه برای المپیک کسب کرده است.
در لیست واکسیناسیون هستم
وزارت ورزش و جوانان با همکاری
فدراسیون‌ها لیستی از بازیکنان اعزامی به توکیو را برای دریافت واکسن ارسال
کردند که نام من نیز در آن است. من در مسیر المپیک هستم و این موجب شده تا
نامم برای واکسن رد شود. البته اعزامم به توکیو بعید به نظر می‌رسد زیرا
با فرمول جدید فدراسیون جهانی امکان کسب سهمیه من سخت است. وزارت ورزش و
کمیته ملی المپیک تدبیری در دستور کار قرار دادند که با توجه به آن افراد
رزرو و در لیست اعزام و همچنین قهرمانان ملی واکسن دریافت خواهند کرد.
شاید در آینده مربی شوم
لازمه توسعه وزنه‌برداری زنان مربی با
دانش روز است. اکنون مربیان بومی زحمت زیادی برای تربیت شاگردان می‌کشند و
تلاش زیادی دارند تا ما در مسیر موفقیت قرار بگیریم و حتی از آقای خورشیدی
به عنوان مشاور فنی در کادر مربیان استفاده خواهد شد.
توسعه وزنه‌برداری زنان به توسعه مربیگری
در این رشته ختم خواهد شد. من نیز ممکن است در دوران بعد از زندگی قهرمانی
به مربیگری روی آورم و تجربه خود را در اختیار دیگر دختران وزنه‌بردار قرار
دهم.
راه توسعه وزنه‌برداری زنان باز است
تصمیم وزارت ورزش و فدراسیون برای اعزام زنان به مسابقات بزرگ جهانی و
قاره‌ای موجب شد تا راه توسعه وزنه برداری زنان باز شود. این راه الان
هموار نیست بلکه سخت است اما برای آیندگان به مسیری هموار تبدیل خواهد شد
ما در ابتدای این مسیر هستیم.