راه ترقی - برترین ها / پذیرفته شدن «زن و بچه» در بخش رقابتی بزرگ‌ترین و مهمترین جشنواره سینمایی جهان، از چند منظر برای سینمای ایران و شخص سعید روستایی، مبارک و البته حائز اهمیت است. سینمای ایران اکنون فارغ از برندهای همیشگی خود نظیر اصغر فرهادی، برندی به نام سعید روستایی دارد که بزرگ‌ترین جشنواره سینمایی جهان، در انتظار ساخته شدن فیلم‌هایش است.
با پذیرفته شدن «زن و بچه» در بخش رقابتی جشنواره کن و اکران احتمالی فیلم در تابستان امسال، تکلیف نماینده سینمای ایران برای حضور در جشنواره اسکار نودوهشتم نیز تاحدودی مشخص است. اگر فیلم بتواند در کن، افتخارآفرین ظاهر شود و پیرو آن، حضوری موفق در فصل جوایز داشته باشد، این مسیر برای آن هموارتر خواهد شد. 
در ادامه با مرور یادداشت دو منتقد سینما به سراغ حضور ویژه فیلم روستایی در فستیوال کن خواهیم رفت. با ما همراه باشید.
آغاز ماجرای جدید روستایی‌
خسرو نقیبی، روزنامه‌نگار و منتقد سینما نوشت: حضور «زن و بچه»ی سعید روستایی در بخش مسابقه‌ی فستیوال کن، فراتر از صرفِ پذیرفته‌شدن یک فیلم از یک فیلم‌ساز ایرانی در کن، پذیرش دوباره‌ی سینمای ایران در فستیوال‌های معتبر سینمایی پس از حدود سه سال کنارگذاشته‌شدن کامل این سینماست. بازگشت سینمای جریان اصلی ایران به سطح اول سینمای جهان؛ سینمایی که نمی‌خواهد زیرزمینی باشد و خودش در تلاش است امکان نمایش در سالن‌های سینما را برای مردم از دست ندهد و از تمام بضاعت بازیگران و عوامل مهم و جریان‌ساز سینمایی در داخل کشور استفاده کند.

در سه سال گذشته، سینمای رسمی ایران را با «برچسب»های متعددی به حاشیه راندند تا دکان‌های کوچک عاری از سینما را با دو سه فاکتور محدود به شعار به نام سینمای ایران دایر کنند؛ اما حالا هم‌زمان با موج جهانی دوری از افراط‌های فرقه‌ای (برای مثال کنارگذاشته‌شدن تدریجی افراطی‌گری جنبش ووک را در سراسر جهان تماشا کنید)، به‌نظر می‌رسد اعتدال و سپس اصلاح، بار دیگر اهمیت خود را در سطح جهانی پیدا کرده. ما یاد گرفته‌ایم در سخت‌ترین شرایط هم «ایرانی» و از سر صبر اما به شکل درستش ریشه بدوانیم؛ سینمامان هم از این قاعده مستثنا نیست.
همه‌ی این‌ها را نوشتم اما می‌دانم و می‌دانیم که این تازه آغاز ماجرای جدید روستایی‌ست. پس؛ خدایا در این مسیر سعید روستایی و تیمش و «سینمای ایران» را، به سلامت دار.
سعید روستایی را تشویق کنیم یا بزنیم؟!
صالح دلدم، فیلمساز و روزنامه‌نگار هم درباره ابعاد احتمالی موفقیت ساخته تازه روستایی می‌نویسد: فیلم "زن و بچه" تازه‌ترین ساخته سعید روستایی به بخش مسابقه فستیوال کن راه یافت. فیلمنامه‌ای که در دولت قبل در پشت در شورای پروانه ساخت سازمان سینمایی معطل مجوز مانده بود. اکثریت فیلمسازان به غیر از مواردی نادر، دنبال حاشیه یا رفتارهای سیاسی نیستند و این عملکرد مدیران در مسیر فیلمسازی است. در همین مورد سعید روستایی، توقیف "برادران لیلا" باعث شد فیلم حتی بیشتر هم دیده شود اما سرمایه آن به جای بازگشت به مسیر درست، در قاچاق هدر برود.

موفقیت "زن و بچه" در کن یا اسکار که با طی مسیر قانونی به جای زیرزمینی ساخته شده، افتخاری دیگر برای سینمای رسمی کشور است، همانطور که دو اسکار اصغر فرهادی افتخاری برای ایران شد اما برای فرهادی نیز عده‌ای به جای تقدیر، رو ترش کردند! امید می‌رود سازمان سینمایی دولت پزشکیان به جای مخالف‌تراشی و دفع، همین مسیر جذب را به مانند فیلم سعید روستایی در پیش بگیرد و این مهم هم فقط به سینماگران معروف محدود نشود.
چند نکته درباره حضور «زن و بچه» در کن 2025
خبرگزاری ایرنا وابسته به دولت حضور فیلم روستایی در کن را حاضل همکاری دو طرفه این فیلمساز با سازمان سینمایی می‌داند: برخی از رسانه‌های معتبر بین‌المللی، از ماه‌ها قبل این گمانه را مطرح کردند که نخستین رونمایی از فیلم جدید سعید روستایی، در جشنواره کن خواهد بود. اظهاراتی که البته خیلی جدی گرفته نشد. با اعلام اسامی فیلم‌های بخش مسابقه اصلی کن مشخص شد که فیلم روستایی در این فهرست جایی ندارد اما همان رسانه‌ها اعلام کردند که با پیشرفت مراحل فنی فیلم، تیری فرمو (دبیر جشنواره) این اثر را در بخش رقابتی وارد خواهد کرد.
همین اتفاق افتاد و «زن و بچه» در اعلامی ثانویه، وارد بخش مسابقه جشنواره کن شد. این یعنی آن‌که سینمای ایران اکنون فارغ از برندهای همیشگی خود نظیر اصغر فرهادی، برندی به نام سعید روستایی دارد که بزرگ‌ترین جشنواره سینمایی جهان، در انتظار ساخته شدن فیلم‌هایش و اعتباربخشی بیشتر به رویدادش است.

طی 2 سالی که از نمایش فیلم «برادران لیلا» می‌گذرد، هر دو طرف سعید روستایی و سازمان سینمایی، مراقبت‌هایی جدی از خود به عمل آوردند. روستایی تلاش کرد تا با عدم‌اظهارنظر، مسیر پیش‌رویش را ناهموار نکند و سازمان سینمایی که از بابت عدم‌همکاری مطلوب با این پروژه، تحت فشارهای سنگینی از سوی مخاطبان بود نیز تلاش کرد تا با عدم‌تکرار آن روش، فرصت‌سوزی دیگری را به سینمای ایران تحمیل نکند. پروسه تولید و راهیابی «زن و بچه» به جشنواره کن، درنتیجه مراقبت این دو قطب از یکدیگر و همکاری است که قطعا به اتفاق‌های به‌مراتب بهتری برای اکران داخلی و بین‌المللی این فیلم و البته حضور سینمای ایران در فصل جوایز منجر خواهد شد.
این همکاری دوسویه، بیش از سازمان سینمایی، به سود سعید روستایی تمام شد. اگر اکران شکست‌خورده خارجی در دو کشور فرانسه و امارات برای «برادران لیلا» رقم نمی‌خورد، چه‌بسا روستایی عطای فعالیت در داخل ایران را به لقایش می‌بخشید آن‌هم در دوره‌ای که سازمان سینمایی وقت، تلاش چندانی برای حراست از این فیلمساز مولف به انجام نرساند. بنابراین روستایی به یک کارگردان مهاجر تبدیل نشد و تصمیم گرفت با وجود مشکلات، در ایران بماند و فیلم بسازد. «زن و بچه» قطعا نخستین مزد چنین تفکری است که به کارگردان اجازه می‌دهد تا در مسیر موفقیت و اقبال همیشگی خود گام بردارد.
پ
-->