بزرگنمايي:

راه ترقی - روزنامه سازندگی / «سه پیام دور چهارم» عنوان یادداشت روز در روزنامه سازندگی به قلم عبدالرضا فرجی‌راد است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
حرف‌های ضد‌ونقیض مقامات آمریکایی از شخص رئیس‌جمهور و معاونش تا مارکو روبیو، وزیر خارجه و نهایتاً استیو ویتکاف، فرستاده ویژه ترامپ به خاورمیانه در یک هفته گذشته این احساس را به وجود آورده بود که دور چهارم مذاکرات در مسقط ممکن است با بن‌بست مواجه شود؛ مذاکراتی سه‌ساعته که هم مذاکره‌کننده ایرانی و هم طرف آمریکایی از آن ابراز رضایت داشتند و اعلام کردند که دور بعدی آن نیز ادامه خواهد یافت. این مذاکرات توأم با نگرانی نشان داد که:
1‌. ترامپ و دولت آمریکا در داخل کشورشان در رابطه با نوع معامله و توافق با ایران دچار اختلاف‌نظر هستند. برای تیم ترامپ یا همفکران او هم مهم است که سختگیرها را کنترل و دچار عصبانیت نکنند. افراد و گروه‌های مخالف سیاست تعامل با جمهوری اسلامی، قدرتمند و پرنفوذ هستند و بی‌توجهی و کنار گذاشتن آنها ترامپ را بیشتر تحت فشار خواهد گذاشت. از نئوکان‌ها تا آیپک و لابی قوی اسرائیل همچنین رسانه‌های پرنفوذ و حتی دموکرات‌ها. لذا مساله توافق با ایران مساله حساسی است که ترامپ به حمایت افراد پرنفوذ کنگره نیز نیاز دارد.
2‌. این دور از مذاکرات نشان داد که قرار نیست با حرف‌های ناامیدکننده طرف آمریکایی که بعضاً برای خوراک داخلی اعلام می‌شود و از خط قرمز ایران عبور می‌کند، مذاکرات را به بن‌بست بکشاند یا قطع نماید. اگر دولت آمریکا همانطور که فوقاً بدان اشاره شد در داخل با مشکلاتی روبه‌رو است یا دولت ایران نمی‌تواند خط قرمز خود که حداقلی از غنی‌سازی است را نادیده بگیرد، دو طرف سعی می‌کنند که راه‌حل دیگری را پس از مشورت‌های لازم پیدا کنند. شاید راه‌حل سومی هم باشد که بتواند اطمینان دولتمردان آمریکا برای صلح‌آمیز بودن برنامه غنی‌سازی ایران را جلب نماید.
3‌. این دور از مذاکرات نشان داد که افزایش تنش غیرقابل کنترل و درگیری احتمالی در دستور کار دو دولت نیست. هر دو به توافقی نیاز دارند. ایران از تحریم‌ها رنج می‌برد و ترامپ هم صلح نه‌تنها فقط در مورد ایران بلکه در رابطه با مناطق و کشورهای دیگر همچنین افزایش تجارت در دستور کارش قرار دارد. به‌عنوان نمونه آنچه که در مورد جنگ اوکراین و روسیه، یا جنگ هند و پاکستان، یا توافق با حوثی‌های یمن شاهد آن هستیم و حتی اختلاف‌نظری که با اسرائیل بر سر غزه پیدا شده که نماینده آمریکا بدون اطلاع متحد خود (اسرائیل) با حماس گفت‌وگو می‌کند تا گروگانی آزاد شود، نشان می‌دهد که دولت فعلی آمریکا به دنبال چیزی به‌جز جنگ و درگیری است.
بازار
با این شیوه کاری، ترامپ به دنبال آن است که هم منافعی برای آمریکا و هم اعتباری برای خود دست‌وپا کند که چهره‌ای صلح‌طلب معرفی شود و گفته می‌شود که نگاهی هم به جایزه صلح نوبل دارد. حتی در مورد نزاع تعرفه‌ای که راه افتاد و تحلیل‌ها به سمت یک بحران اقتصادی جهانی پیش رفت، حالا ثابت شد که این نوعی از شیوه رفتاری ترامپ است که ابتدا انتظارات بزرگی را مطرح می‌کند تا با شروع گفت‌وگوها به حداقلی دسترسی پیدا کنند. به همین جهت حتی به احتمال قوی، گفت‌وگوهای تعرفه‌ای با چین در ژنو نیز نتیجه‌بخش خواهد بود.
بنابراین با این شناخت از دیپلماسی ترامپ، جمهوری اسلامی نیز ضروری است، برنامه مذاکراتی خود را طوری تنظیم و چند راه‌حل را در چنته داشته باشد که در بن‌بست‌های احتمالی مذاکرات آتی از آن گره‌گشایی نماید.