بزرگنمايي:

راه ترقی - خبرآنلاین / جنیفر لارنس در نشست خبری فیلم تازه‌اش در جشنواره کن، با صداقتی بی‌پرده از تجربه شخصی‌اش با مادری و افسردگی پس از زایمان گفت؛ احساسی عمیق از انزوا که به گفته خودش، «شبیه زندگی در سیاره‌ای دیگر» است.
جنیفر لارنس با فیلم جدیدش «بمیر عشق من» در هفتاد و هشتمین جشنواره فیلم کن حاضر شد؛ فیلمی دلهره‌آور که داستان مادری تازه‌کار را روایت می‌کند که در مسیر روان‌پریشی قرار می‌گیرد.
بازار
این بازیگر برنده اسکار، در نشست خبری فیلم، به شکلی صادقانه درباره تجربه شخصی‌اش از مادری و دوران پس از زایمان سخن گفت؛ تجربه‌ای که به گفته او «بسیار منزوی‌کننده» است و باعث می‌شود «احساس کنی بیگانه‌ای در جهان خودت هستی».
لارنس که نخستین فرزندش را پیش از شروع فیلمبرداری به دنیا آورده بود، گفت: «واقعا سخت بود که بین خودم و شخصیتی که بازی می‌کنم مرزی قائل شوم. دلخراش بود. هیچ چیزی شبیه افسردگی پس از زایمان نیست. وقتی زنی در یک مکان ناآشنا مثل مونتانا زندگی می‌کند و هیچ جامعه‌ای اطرافش نیست، حس انزوا دوچندان می‌شود. اما واقعیت این است که اضطراب شدید و افسردگی شدید در هر جایی تو را منزوی می‌کند.»
لارنس در این نشست که در جریان جشنواره فیلم کن برگزار شد، گفت: «به‌عنوان یک مادر، واقعا سخت بود بفهمم من چه واکنشی نشان می‌دهم و شخصیت داستان چه واکنشی. دلخراش بود. من تازه اولین فرزندم را به دنیا آورده بودم، و واقعاً چیزی شبیه افسردگی پس از زایمان وجود ندارد. این تجربه فوق‌العاده منزوی‌کننده است، و همین موضوع جالب بود. در فیلم، زمانی که شخصیت لین همراه با همسرش به مونتانا نقل مکان می‌کند، هیچ جامعه یا دوستی اطرافش نیست. اما واقعیت این است که اضطراب و افسردگی شدید، هر جا که باشی، تو را منزوی می‌کند. واقعا احساس می‌کنی بیگانه‌ای.»
فیلم «بمیر عشق من» که رابرت پتینسون نیز در آن نقش همسر بی‌پناه شخصیت لارنس را بازی می‌کند، شب گذشته برای نخستین‌بار در کن به نمایش درآمد و با تشویق ایستاده شش‌دقیقه‌ای تماشاگران روبه‌رو شد.
این فیلم اقتباسی از رمان تحسین‌شده‌ای به همین نام نوشته آریانا هارویکز است؛ داستان زنی که پس از زایمان دچار افسردگی شدید و در نهایت روان‌پریشی می‌شود، و رابطه‌اش با همسرش نیز به بحران می‌رسد.
لارنس همچنین فاش کرد که هنگام فیلمبرداری، پنج ماهه باردار دومین فرزندش بوده است. او درباره تغییرات مادر شدن گفت: «بچه‌دار شدن همه چیز را تغییر می‌دهد. کل زندگی‌ات عوض می‌شود. خشن و در عین حال فوق‌العاده است. حالا بچه‌هایم در همه تصمیمات کاری من نقش دارند. نمی‌دانستم می‌توانم تا این حد احساس داشته باشم. بازیگری هم که شغلش احساس است، حالا برایم مثل زخم تازه‌ای شده که خیلی حساس است. بچه‌هایم زندگی‌ام را تغییر داده‌اند، خلاقیتم را هم. به همه کسانی که بازیگرند توصیه می‌کنم بچه‌دار شوند.»
پتینسون که خودش هم سال گذشته پدر شده، گفت که پیدا کردن نقش پدر در رابطه، بعد از تولد فرزند، بسیار دشوار است: «کاراکتر من هیچ زبانی برای حمایت ندارد. او فقط یک مرد است. اهل دیدن کلیپ‌های آموزشی پدرانه در تیک‌تاک نیست. فقط امیدوار است رابطه‌اش به همان حالت قبلی برگردد، بدون آن‌که درک کند چه اتفاقی افتاده، یا این غریبه که وارد رابطه‌شان شده کیست. فکر می‌کنم این ترسیه که خیلی از آدم‌ها بعد از بچه‌دار شدن دارند.»
در بخشی طنزآمیز از نشست، وقتی لارنس گفت بچه‌ها انرژی و الهام زیادی برایش آوردند، پتینسون با خنده پاسخ داد: «تو انرژی گرفتی؟» و ادامه داد: «این سؤال هارا هیچ مردی نمی‌تواند درست جواب بدهد. من فقط اینجا هستم که از جنیفر حمایت کنم. از وقتی دخترم به دنیا آمده، نگاه من به کار کاملاً عوض شده است. آدم دیگری می‌شوی.»
فیلم «بمیر عشق من» نقدهای خوبی در کن دریافت کرده است. اوون گلیبرمن، منتقد «ورایتی»، آن را «درامی روانی و پرتنش درباره زندگی زناشویی» توصیف کرده و بازی لارنس را ستوده: «تو قدرت حضورش را حس می‌کنی، خشم و جنونی که در او موج می‌زند. چه وقتی با یک صندوقدار بی‌ادب درگیر می‌شود، چه وقتی مثل حیوانی روی زمین می‌خزد، یا آینه را با سر خرد می‌کند، او یک نابودگر بی‌نظیر است. اما همین ویرانگری‌اش باعث می‌شود بپرسیم: چه بر سر این زن آمده؟»
مترجم: ریحانه اسکندری
ب ه پیج اینستاگرامی «آخرین خبر» بپیوندید