بزرگنمايي:

راه ترقی - کیهان /متن پیش رو در کیهان منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
در بحبوحه مذاکرات میان جمهوری اسلامی ایران و آمریکا، شامگاه یکشنبه 7 اردیبهشت 1404، بار دیگر صحنه‌ای تکراری اما عبرت‌آموز در عرصه سیاست جهانی روی داد؛ صحنه‌ای که بازیگر اصلی آن کسی جز نخست‌وزیر بدنام رژیم صهیونیستی، بنیامین نتانیاهو نبود. نتانیاهو، بار دیگر به صحنه آمد تا همان نقش همیشگی خود یعنی «پارس کردن» در قلاده آمریکا را ایفا کند!
این بار، صدای زوزه نتانیاهو بلندتر بود؛ او در کنفرانس اتحادیه خبری یهود (JNS) در اوج وقاحت اعلام کرد: «پس از آنکه ایرانی‌ها فکر کردند به سلاح هسته‌ای نزدیک شده‌اند، آنها را ده سال به عقب برگرداندیم! رآکتورها و تأسیسات غنی‌سازی ایران را نابود خواهیم کرد و تنها به نابودی کامل توانمندی‌های هسته‌ای ایران رضایت می‌دهیم!» وی بی‌شرمانه تأکید کرد که تنها راه‌حل قابل قبول، تکرار الگوی لیبی برای ایران است!
وی با چهره‌ای برافروخته و صدایی ناشی از وحشت، رشته‌ای از گزافه‌گویی‌ها و تهدیدات بی‌اساس علیه برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران را به زبان آورد. تهدیداتی که نه‌تنها بویی از قدرت واقعی نمی‌دهد، بلکه بوی ترس، سردرگمی و ناامیدی از آن به مشام می‌رسد.
این لفاظی‌های بی‌ارزش اما هشداردهنده، بار دیگر چهره واقعی سناریویی را آشکار ساخت که توسط واشنگتن و تل‌آویو با یک تقسیم کار کاملاً حساب‌شده در حال اجراست: ترامپ در نقش پلیس خوب ظاهر می‌شود و نتانیاهو در نقش پلیس بد!
بازار
بازی نخ‌نمای«پلیس خوب - پلیس بد»
برخلاف برخی تحلیل‌های ساده‌اندیشانه که تلاش می‌کنند رفتار ترامپ و نتانیاهو را جدا از یکدیگر تحلیل کنند، حقیقت این است که این دو نه‌تنها متحدانی ناگسستنی‌اند، بلکه حسابشان یکی است و هر دو با هماهنگی کامل در حال پیشبرد یک نقشه‌اند.
حمایت‌های آشکار ترامپ از نتانیاهو، چه در زمینه انتقال سفارت به قدس اشغالی، چه در به‌ رسمیت شناختن جولان اشغالی به عنوان خاک رژیم و چه در طرح معامله قرن، گواهی روشن بر این اتحاد است.
ترامپ بارها تأکید کرده که امنیت اسرائیل خط قرمز آمریکاست و نتانیاهو نیز در تمام کمپین‌های انتخاباتی به نقش ترامپ در تأمین این امنیت بالیده است. در نتیجه، این تقسیم کار تنها یک نمایش نخ‌نما برای بازی با افکار عمومی و اعمال فشار چندلایه بر جمهوری اسلامی ایران است.
ترامپ لبخند می‌زند، وعده می‌دهد و چانه می‌زند؛ نتانیاهو پارس می‌کند، تهدید می‌کند و خط و نشان می‌کشد!
ملت ایران و تیم دیپلماسی کشور، این بازی نخ‌نما را به‌خوبی ادراک می‌کنند و بی‌اعتنا به فریادهای پوشالی دشمن، مسیر عزتمند خود را ادامه می‌دهند.
قلاده‌ای در دست آمریکا
نتانیاهو چیزی بیش از یک سگ دست‌آموز برای واشنگتن نیست. قلاده او به دست آمریکاست و هر بار که لازم باشد، با اشاره‌ای پارس می‌کند و سروصدا به راه می‌اندازد. شامگاه 7 اردیبهشت نیز چیزی جز این نبود. گزافه‌گویی‌های نتانیاهو نه از موضع قدرت، بلکه از موضع استیصال، وحشت و ناتوانی بیان شد.
واقعیت میدانی این است: اگر رژیم صهیونیستی قدرت نابود کردن تأسیسات هسته‌ای ایران را داشت، تا امروز ده‌ها بار این کار را انجام داده بود. اگر توان حمله به ایران را داشتند، هرگز به پارس کردن اکتفا نمی‌کردند اما واقعیت آن است که «پارس کردن» تنها کاری است که از دستشان برمی‌آید!
وحشت صهیونیستی از عملکرد ایرانی
تیم مذاکره‌کننده کشورمان به ریاست سید عباس عراقچی تا این لحظه با تدبیر، اقتدار و هوشمندی عمل کرده و اجازه نداده دشمنان با فشار و تهدید امتیازی کسب کنند. این صدای هراس‌آلود نتانیاهو بهترین سند موفقیت تیم ایرانی است.
اگر تیم ایرانی تا این اندازه خوب عمل نکرده بود، آیا لازم بود سگ‌های دست‌آموز کاخ سفید اینچنین زوزه بکشند؟ البته عراقچی در واکنش به یاوه‌گویی‌های نتانیاهو، پاسخ قاطعی منتشر کرد و نوشت: خیال‌پردازی اسرائیل که تصور می‌کند می‌تواند به ایران دیکته کند چه کاری انجام دهد یا ندهد، چنان با واقعیت فاصله دارد که ارزش پاسخگویی ندارد. با این حال، وقاحت نتانیاهو قابل توجه است که می‌خواهد به رئیس‌جمهور ترامپ دیکته کند که در دیپلماسی خود با ایران چه کاری می‌تواند یا نمی‌تواند انجام دهد!
رئیس دستگاه دیپلماسی عنوان کرد: متحدان نتانیاهو در تیم شکست‌خورده بایدن، که در دستیابی به توافق با ایران ناکام ماندند، خیلی راحت مذاکرات غیرمستقیم ما با دولت ترامپ را به اشتباه به عنوان یک برجام دیگر جلوه می‌دهند. اجازه دهید صریح باشم: ایران به اندازه کافی قدرتمند و به توانمندی‌های خود مطمئن است که هرگونه تلاش بازیگران خارجی بدخواه برای خرابکاری یا دیکته کردن در سیاست خارجی‌اش را خنثی کند. تنها امیدواریم همتایان آمریکایی ما نیز به همین اندازه استوار باشند.
عراقچی اظهار داشت: بسیاری از ایرانیان دیگر مطمئن نیستند که برجام کافی باشد. آنها به دنبال منافع ملموس هستند. هیچ چیز که متحدان نتانیاهو در تیم شکست‌ خورده بایدن بگویند یا انجام دهند، این واقعیت را تغییر نخواهد داد. نه‌تنها هیچ گزینه نظامی که قطعاً هیچ راه‌حل نظامی وجود ندارد. به هرگونه حمله بلافاصله پاسخ مشابه داده خواهد شد.
در عین حال باید گفت پاسخ عراقچی، هرچند مقتدرانه، اما دارای یک نقص بود؛ نقصی که احسان صالحی دبیر شورای اطلاع‌رسانی دولت شهید رئیسی، با دقت و صراحت بیان کرد. صالحی تأکید کرد: این طرف آمریکایی است که باید از خود رفع اتهام کند. ما باید به طرف آمریکایی تفهیم کنیم که هر موضع یا اقدام سگ ‌هارش به پای او هم نوشته می‌شود. تفکیک گشاده‌دستانه که راه را برای شرارت باز می‌کند، خلاف تدبیر است.»
نباید در مواضع رسمی به گونه‌ای سخن گفت که گویی آمریکا راهی متفاوت از اسرائیل می‌رود یا اینکه صهیونیست‌ها خارج از کنترل آمریکا رفتار می‌کنند. آمریکا باید پاسخگوی هر اقدام تحریک‌آمیز، تهدید، یا شرارت رژیم صهیونیستی باشد.
بله؛ آمریکا و اسرائیل در این نمایش دوگانه یکی هستند. هر پارس کردن نتانیاهو، هر تهدید وقیحانه تل‌آویو، در حقیقت سند رسوایی و مسئولیت مستقیم کاخ سفید است. نباید اجازه داد با بازی‌های دیپلماتیک، آمریکا خود را از صهیونیست‌ها مبرا جلوه دهد.
دیپلماسی، زبان نرم اما مقتدر
دیپلماسی زبان نرم نظام است، اما این نرمی هرگز نباید به محاسبه اشتباه دشمن منجر شود. زبان دیپلماسی زمانی مؤثر است که همراه با قاطعیت و دقت باشد؛ قاطعیتی که به دشمن بفهماند نه‌تنها در میدان دیپلماسی، بلکه در میدان نبرد هم پاسخی قاطع و سخت دریافت خواهد کرد و دقتی که مسئولیت‌پذیری طرف مقابل را در قبال هر اقدام، لفاظی و سخنی پیگیری کرده و گوشزد کند.
امروز دشمن با همه ابزارهای فریب، تهدید و نیرنگ وارد میدان شده است: از یک‌سو مذاکره می‌کند، لبخند می‌زند و وعده می‌دهد؛ از سوی دیگر تهدید می‌کند، تحریم‌ها را درست همزمان با مذاکرات ادامه می‌دهد، سگ‌های دست‌آموز خود را به پارس‌کردن وا می‌دارد و فضای روانی ایجاد می‌کند. اما جمهوری اسلامی ایران به پشتوانه قدرت ملی، ایمان مردمی و عزت راهبردی خود، این برهه را نیز با سربلندی پشت سر خواهد گذاشت.
صبر ما اندازه دارد
گرچه قیاس جنایتکاری همچون نتانیاهو که روی تمام جانیان تاریخ را سفید کرده با سگ، جفایی به این مخلوق خداوند هست ولی نتانیاهو و ارباب آمریکایی‌اش باید بدانند که صبر ایران نیز اندازه‌ای دارد. ما هر تهدیدی را می‌بینیم، هر تحریکی را رصد می‌کنیم و برای هر سناریویی، پاسخی متناسب و محکم آماده کرده‌ایم. اگر خطای محاسباتی کنند، اگر گمان برند که می‌توانند با تهدید نظامی، برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران را متوقف کنند، باید آماده پاسخ‌هایی باشند که تا همیشه در تاریخ از آن به عنوان کابوس یاد شود. کابوسی که به اذعان مراکز مطالعاتی پنتاگون، صاحب‌نظران امنیتی و نظامی آمریکا و کارشناسان و اساتید روابط بین‌الملل در جهان با تلفات و فجایعی بسیار بزرگ برای آمریکا است. ایران، کشوری است که اگر دست به خنجر بردی، گردنت را خواهد زد!