بزرگنمايي:

راه ترقی - جام جم / یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که می‌تواند مضمون و درونمایه یک مجموعه دیدنی و پرمخاطب باشد، پرداختن به زندگی یک دختر نخبه ایرانی است که این‌روزها با سریال «ناریا» محقق شده. این مجموعه درباره هوژان دختر نخبه ایرانی است که در اوج شکوفایی علمی‌اش دنبال اختراع پدیده‌ای می‌رود که قرار است ایران را به جایگاه منحصر‌به‌فردی برساند.
در این بین، گروهی از تبهکاران و گنگسترهای داخلی و خارجی دست‌به‌دست هم داده تا این نخبه علمی را نابود کنند. در این مسیر یکی از تبهکاران عاشق او می‌شود. در ‌ناریا چهره‌های بسیاری حضور دارند؛ از هنرمندان جوان گرفته تا پیشکسوتانی که هرکدام تلاش کرده‌اند بهترین خود باشند. از جمله حسین سحرخیز که سال‌هاست با حضورش در مجموعه‌های تلویزیونی برای ما خاطره‌سازی کرده. از جمله مجموعه‌های «هوش سیاه»، «خانه امن»، «روزی عقابی»، «ترانه مادری»، «تا صبح» و «تفنگ سرپر». 
جذابیت شخصیت‌های دووجهی
بازار
سحرخیز این روزها «ناریا» را روی آنتن دارد.او که نقش‌های بسیاری را در سینما و تلویزیون ایفا کرده و خودش هم تجربه کارگردانی دارد، در گفت‌وگو با «جام‌جم» درباره حضورش در این سریال و نقشی که ایفا می‌کند، می‌گوید: در این سریال نقش حشمت را بازی می‌کنم که پدر یک دختر در داستان است و در بحث اختلاس و سند‌سازی زمین و کارهای خلاف دست دارد و با سن و سالی که دارد، همسر دومش زن جوانی است که آن نقش را کمند امیرسلیمانی بازی می‌کند. 
وی ادامه می‌دهد: می‌توانم بگویم حشمت نقشی به‌شدت منفی دارد که با وجوه مختلفی از این شخصیت آشنا می‌شویم. البته از یک‌جایی به بعد پای دخترش به میان می‌آید و با مشکل جدی برخورد می‌کند که باعث می‌شود حشمت متوجه اشتباهاتش شود. یعنی حس پدرانه‌اش باعث تصمیمات جدیدی می‌شود. وی همچنین می‌گوید: حشمت شخصیتی دووجهی دارد. یک بخشی از شخصیت او مربوط به کارهای خلافی است که انجام می‌دهد و بخش دیگر به مسائل عاطفی‌اش مربوط می‌شود که از این نظر فکر می‌کنم شخصیت بسیار جذابی است. البته من همیشه از این جنس شخصیت‌ها استقبال می‌کنم و دوست دارم نقش‌هایی بازی کنم که وجوه مختلفی دارند. نه این‌که کاملا منفی یا مثبت باشند. نقش‌های منفی جای کار زیادی دارند طوری‌که‌ بازیگر می‌تواند از سایه‌روشن‌های نقش به‌درستی استفاده کند. سحرخیز درباره مواجهه با این نقش در سریال ‌ناریا‌ عنوان می‌کند: وقتی فیلمنامه و بخش‌های مربوط به این شخصیت را خواندم، بسیار برایم جذاب بود و با توجه به سلیقه خودم که اینگونه شخصیت‌ها را دوست دارم، پذیرفتم این نقش را بازی کنم. سکانس‌هایی که تا امروز کار کردیم به‌نظرم فراتر از متن بود. درواقع یک کالبدشکافی در نقش صورت گرفت و این شخصیت فراتر از متن به نمایش گذاشته شد. وی در بخش دیگری از این گفت‌وگو می‌گوید: انسان زوایای وجودی مختلفی دارد. یک انسان می‌تواند بد باشد یا در مواجهه با خانواده‌‌ و عزیزانش وجوه دیگری پیدا کند. به‌هرحال انسان تحت شرایطی که زندگی کرده ممکن است شخصیتش تغییر کند. سر سریال «ریحانه» هم که نقش یک ساواکی را داشتم تلاش ‌کردم وجوه دیگری از این شخصیت را نشان دهم و یک نقش تخت ارائه ندهم. چون این ویژگی هر انسانی است که در مواجهه با موقعیت‌ها و آدم‌های مختلف تغییر می‌کند و واکنش نشان می‌دهد. 
تبلور ابعاد مختلف یک نقش 
بازیگر سریال «خانه ‌امن» درباره سختی نقش‌های چندوجهی برای بازیگر نیز می‌گوید: زیبایی کار بازیگری در همین است که خودش را با نقشی که به او سپرده شده به چالش بکشد. به‌نظر من بازیگرانی که صرفا به‌وجوه سطحی یک نقش توجه می‌کنند، بازی تختی را ارائه می‌دهند این در حالی است که به عقیده من وظیفه بازیگر کالبدشکافی نقش است. حتی با اجازه کارگردان و در جهت کار یک چیزهایی را به نقش اضافه کند و تمام وجوه شخصیتی آن کاراکتر را به نمایش بگذارد. در رابطه با هر شخصیتی که کار می‌کنیم باید ابعاد مختلف آن را مدنظر قرار دهیم طوری‌که یک نقش تخت و یک‌سطری را به مخاطب نشان ندهیم. تلاش می‌کنم در همه کارهایی که تا امروز انجام داده‌ام، این اتفاق بیفتد. 
وی ادامه می‌دهد: درباره سریال ‌ناریا‌ و کاراکتر حشمت هم ماجرا به همین منوال است. شما به‌عنوان مخاطب، هم ابعاد منفی این کاراکتر را می‌بینید و هم وجه پدرانه و عاطفی‌اش را. چون او یک انسان است و دخترش را تحت هر شرایطی دوست دارد. آدم بد هم می‌تواند عاشق خانواده و عزیزانش باشد. بازیگر باید این ابعاد را به‌درستی به مخاطب نشان دهد. درباره سریال ‌ریحانه‌ هم به دوستان گفتم من اول این شخصیت را یک انسان دیدم و بعد یک ساواکی. اینجا هم حشمت را اول یک انسان دیدم و بعد یک خلافکار.
سحرخیز می‌افزاید: همه چیز به گذشته آدم‌ها برمی‌گردد؛ این‌که چه شرایطی را در زندگی داشته و چه اتفاقاتی برای کاراکتر افتاده. آدم‌ها یکباره سمت خلاف نمی‌روند. شرایط زندگی اجتماعی و اقتصادی در شکل‌گیری شخصیت‌ها دخیل است. به همین دلیل بازیگر وظیفه دارد مطالعاتی در زمینه جامعه‌شناسی، روان‌شناسی و فلسفه داشته باشد. این باور من است. یعنی بازیگر باید با فلسفه آشنا باشد. ضمن این‌که کارگردان باید به آنها اجازه دهد خلاقیت‌شان را بروز دهند. بازیگر باید کتاب‌های جامعه‌شناسی بخواند و با روان‌شناسی آشنا باشد. در کل بازیگر باید اهل مطالعه باشد. من نمی‌توانم مطالعه نکنم و آگاه نباشم و بتوانم یک شخصیت را به شما بقبولانم. چون اول خودم باید آن را باور کنم و بعد به دیگران القا نمایم. به‌عنوان کسی که حدود 45 سال است تجربه بازیگری دارد این را می‌گویم.
وی درباره همکاری‌اش با جواد افشار در این سریال هم می‌گوید: در این سال‌ها با کارگردان‌های زیادی کار کرده‌ام. با آقای افشار هم در یک تله‌فیلم همکاری داشتم. البته خودم هم تجربه کارگردانی دارم اما چیزی که فهمیدم این بود که بعضی کارگردان‌ها نگاه ابزاری به بازیگر دارند، که این کار را برای بازیگر مشکل می‌کند ولی آقای افشار از آن دسته کارگردان‌هاست که اجازه می‌دهد بازیگر خلاقیت خود را به منصه ظهور برساند. معتقدم کارگردان نباید به بازیگر و سایر عوامل نگاه ابزاری داشته باشد. باید نگاهش به‌گونه‌ای باشد که هر کدام بتوانند در کار خود خلاق باشند.
جواد افشار از جمله کارگردان‌هایی است که اجازه می‌دهد بازیگر خلاقیت داشته باشد. به همین دلیل مقابلش راحتم و از کار کردن با او لذت می‌برم. او اجازه می‌دهد خلاقیت‌هایی را که روی آنها فکر کرده‌ام بروز دهم. روی تک‌تک سکانس‌های هر کاری که بازی می‌کنم فکر می‌کنم؛ این‌که آن شخصیت چه ساختاری دارد، از کجا شروع می‌شود و به کجا باید برسد. به‌نوعی در ذهنم آن شخصیت و سکانس‌ها را کارگردانی می‌کنم. بعد نتیجه را به کارگردان و دوربین ارائه می‌دهم. 
وی همچنین توضیح می‌دهد: ایده‌ها و خلاقیت‌هایی که درباره نقش با او مطرح می‌کنم گاهی باعث می‌شود آقای افشار میزانسنش را تغییر دهد. این نشانه اشتیاق هر دوی ما به‌کار است. می‌توانم بگویم کار بازیگری برای من جدی است و اگر نتوانم رضایت تماشاگر را جلب کنم، آدم موفقی نخواهم بود و محصولی که عرضه می‌کنم محصول قابل قبولی نیست. شاید برای تماشاگر تیپ و چهره و زیبایی من جالب باشد و یکی دوبار بتواند به‌خاطر ویژگی‌های ظاهری من کار را دنبال کند اما مخاطب از من انتظاراتی دارد که فراتر از زیبایی و تیپ است. اینجاست که وظیفه دارم اهل مطالعه باشم و تحقیق کنم و توان تحلیل شخصیت را داشته باشم. این نکته خیلی مهمی است. بازیگری که توان تحلیل شخصیت نداشته باشد، در یک سطح باقی می‌ماند و به عمق نمی‌رود. من این تفکر را از تئاتر دارم. 
سحرخیز درباره نگاه جدی بازیگر به نقش توضیح می‌دهد: در تئاتر یاد گرفتم راجع به شخصیت تحلیل کنم که کیست و گذشته‌اش چیست و بعد از آن چه خواهد شد و هر کدام از اکت‌هایی که انجام می‌دهد، پشتوانه و منطقش چیست. یک آدم همین‌جوری داد نمی‌زند، گریه نمی‌کند یا نمی‌خندد. هر کدام باید پشتوانه‌ای داشته باشد و بازیگر در آن تحلیل و کالبدشکافی به این نکات برسد. همه این چیزها را تماشاگر نمی‌داند اما همین نکات است که بازیگر حرفه‌ای را از بازیگری که نگاهش به کار جدی نیست مشخص می‌کند و این را تماشاگر متوجه می‌شود. همین است که بازی یک‌نفر به‌دل می‌نشیند و بازی دیگری نه. مخاطب شاید از نظر حرفه‌ای متوجه این مسائل نشود اما این را می‌فهمد که کدام بازیگر اهل مطالعه است و کدام نیست. 
چالش‌های پیچیده سامان 
سامان صفاری سال‌هاست در عرصه بازیگری فعالیت می‌کند و در مجموعه‌هایی چون «سقوط آزاد»، «دلدادگان»، «خانه امن» و «سرجوخه» ایفای نقش کرده. او یکی از بازیگران اصلی مجموعه ‌ناریاست و در گفت‌وگو با «جام‌جم» درباره نقشی که در این سریال ایفا کرده، می‌گوید: من نقش «سامان» را بازی می‌کنم و اتفاقا یکی از نکات جالب این کار برای من همین بود که همنام خودم است. وقتی فیلمنامه را خواندم متوجه شدم جزئیاتی که نویسنده برای ظاهر این شخصیت در نظر گرفته خیلی به‌خودم شبیه است. انگار که این شخصیت برای من نوشته شده بود. از لحاظ کاراکتر هم می‌توانم بگویم سامان یکی از پیچیده‌ترین نقش‌هایی است که تا به امروز بازی کرده‌ام. 
وی ادامه می‌دهد: معمولا وقتی فیلمنامه‌ای پیشنهاد می‌شود و آن را می‌خوانم، دوست دارم سخت‌ترین نقش آن را بازی کنم.
 با این حال نقشی که در ‌ناریا‌ بازی می‌کنم جزو بزرگ‌ترین چالش‌های زندگی‌ام در بازیگری است. به همین دلیل خیلی برای این سریال هیجان دارم و امیدوارم مثل سریال‌های قبلی‌ای که بازی کرده‌ام، خروجی خوبی داشته باشد. 
صفاری می‌افزاید: سامان کاراکتری است که برای بازی در قالب آن باید حتما ورزشکار باشی، که خوشبختانه من به‌واسطه این‌که در یکی دو سال اخیر به ورزش اهمیت بیشتری داده‌ام، برای بازی در این نقش کاملا آماده بودم. 
صفاری در ادامه درباره همکاری‌اش با جواد افشار می‌گوید: ‌ناریا‌ اولین تجربه همکاری من با آقای افشار است و از این همکاری واقعا لذت ‌‌بردم و در کل حالم خوب است. چون تعامل بسیار خوبی با هم داریم و آقای افشار روی جزئیات بازی‌ها بسیار مسلط است. از طرفی فیلمنامه برایش خیلی مهم است و بازیگران باید دیالوگ‌ها را طبق فیلمنامه بیان کنند و این اتفاق، برای من بسیار جذاب و دوست‌داشتنی است.بازیگر مجموعه «خانه امن» در پاسخ به سؤالی درباره پیش‌بینی‌اش از خروجی کار و بازخورد مخاطبان می‌گوید: با توجه به فیلمنامه‌ای که خواندم، می‌دانم موضوع جذاب و پیچیده‌ای دارد. از طرفی با شناختی که از آقای افشار دارم، مطمئنم بازخورد خوبی خواهد داشت و مخاطبان، سریال را دوست خواهند داشت.
یک سریال پرتحرک و ‌اکشن 
وحید شیخ‌زاده را با فیلم‌‌ و سریال‌هایی که از دوران کودکی بازی کرده می‌شناسیم؛ از‌جمله مجموعه‌های پرستاران، راه و بیراه، وارش و گاندو. او یکی از بازیگران مجموعه ناریاست و درباره حضورش در این کار و نقشی که بازی کرده می‌گوید: من نقش رضا را بازی می‌کنم که یک نیروی اطلاعاتی است و در شرکت به صورت نفوذی فعالیت می‌کند و ماجراهایی را در داستان رقم می‌زند. وی همچنین می‌افزاید: پیش از این فصل دوم سریال «گاندو» را با آقای افشار کار کرده بودم و تجربه بسیار خوبی برای من بود. خوشحالم که در این سریال هم حضور دارم. چون کارگردان بسیار باسواد، باتجربه و بی‌نظیری است و همواره از همکاری با او لذت می‌برم و سعی می‌کنم از تجربیات ایشان استفاده کنم. آقای افشار حساسیت‌هایی دارد که باعث می‌شود دست بازیگر برای خلاقیت و ایده‌پردازی باز باشد. او با راهنمایی‌هایش به بازیگر کمک می‌کند بتواند نقش را به بهترین شکل ایفا کند. 
شیخ‌زاده ادامه می‌دهد: صبوری و تعاملی که کارگردان با بازیگر دارد، می‌تواند اتفاقات خوبی را در کار رقم بزند. برخی کارگردان‌ها بازیگر را آزاد می‌گذارند و درباره کار و جزئیات خیلی با او صحبت نمی‌کنند اما شیوه کار آقای افشار این‌گونه نیست و حواسش به بازیگر و جزئیات کار هست تا بتواند از توانایی‌هایش در کار بهره بگیرد. وی درباره بازخورد مخاطب در زمان پخش سریال می‌‌گوید: آقای افشار از اهالی تلویزیون است و با سلیقه مخاطب آشنایی دارد. با توجه به فیلمنامه‌ای که خواندم و قصه پرکشش و اکشن و پرتحرک آن مطمئنم این سریال مورد توجه قرار خواهد گرفت.
ماجراهایی که «ستاره » در داستان خلق می‌کند
ویدا جوان، بازیگری که با سریال «پژمان» به شهرت رسید، در بسیاری از مجموعه‌های تلویزیونی ایفای نقش کرده است، ازجمله تمام‌رخ، سارق روح، سرگذشت، شمعدونی و ماه‌وپلنگ. او این روزها مشغول بازی در سریال ناریا است که دراین‌باره به جام‌جم می‌گوید: من در این سریال نقش دختری به‌نام «ستاره» را بازی می‌کنم که نامزد «سامان»، شخصیت اصلی داستان است. در این میان یک‌سری مشکلات ملک و املاکی برایش پیدا می‌شود که آنها را به سامان می‌سپرد.وی می‌افزاید: ستاره در طول سریال دچار ماجراهایی می‌شود که مخاطب را وارد داستان زندگی خودش می‌کند.جوان درباره نخستین همکاری‌اش با جواد افشار در این سریال هم توضیح می‌دهد: من تا پیش از این سریال افتخار همکاری با آقای افشار را نداشتم و فقط مخاطب سریال‌هایی بودم که می‌ساخت؛ اما خوشحالم که این اتفاق افتاد، چون کارگردان بسیار باسواد و فهیمی است و به ایده‌های بازیگر درباره نقش توجه می‌کند. وی درباره پیش‌بینی‌اش از بازخورد مخاطبان نسبت به سریال هم می‌گوید: از آنجا که در انتخاب فیلمنامه وسواس زیادی دارم و گزیده‌کار هستم، نقش برایم خیلی جذاب به نظر رسید، به‌قدری‌که مشتاقانه تمام قسمت‌هایی را که فرستاده بودند خواندم. ساختار اثر بسیار پرتنش است و به نظرم مخاطب را به‌خوبی جذب می‌کند. همچنین، داستان آن هم منحصربه‌فرد و خاص است.
گره‌ها و ملودرام‌های عاشقانه
کاوه سماک‌باشی، بازیگر مجموعه‌هایی چون: دادستان، بچه‌مهندس، محکومین، میکائیل و عملیات 125 درباره حضورش در سریال ناریا به جام‌جم می‌گوید: پیش از این نیز با آقای افشار همکاری داشتم و همین زمینه‌ساز حضور من در این سریال شد.وی در ادامه درباره نقشی که در این سریال بازی می‌کند توضیح می‌دهد: من نقش «سیدمحمد» را بازی می‌کنم؛ یک تکاور با شخصیت پیچیده و جذاب. نحوه بازی این کاراکتر در طول سریال به دو بخش متفاوت تقسیم می‌شود: قبل از وقوع حادثه‌ای مهم در داستان و پس از آن. همین تفاوت در رفتار و شخصیت‌پردازی، جذابیت خاصی به این نقش بخشیده است. چون دو نوع بازی متفاوت را می‌طلبد. در کل می‌توانم بگویم نقش پیچیده‌ای است.وی همچنین می‌افزاید: داستان این سریال به‌دلیل این‌که گنگستری ــ پلیسی است برای مخاطب بسیار جذاب خواهد بود. ضمن این‌که گره‌ها و ملودرام‌های عاشقانه‌ای هم دارد و بخش‌هایی از سریال هم ماورایی است. از این رو فکر می‌کنم می‌تواند جزو آثار موفق آقای افشار باشد.
سماک‌باشی در بخش دیگری از این گفت‌وگو عنوان می‌کند: من فکر می‌کنم به‌واسطه تجربیاتی که آقای افشار در سریال‌سازی دارد، نبض مخاطب در دستش است و سریال‌هایی که تا به امروز ساخته، به‌خصوص کارهای اخیرش، با اقبال مخاطب روبه‌رو شده‌اند.وی در ادامه می‌گوید: این سریال پر از صحنه‌های تعقیب‌و‌گریز است. اتفاقا در این چند روز صحنه‌های جذاب بسیاری را فیلمبرداری کردیم. به‌هرحال در کارهای پلیسی اگر صحنه‌های اکشن درنیاید، سریال جذابیتش را از دست می‌دهد. همچنین اگر صحنه‌هایی از این‌دست مصنوعی باشد، مخاطب آن را پس می‌زند. بر این اساس آقای افشار و تیم تولید تمام تلاش خود را کرده‌اند تا صحنه‌ها واقعی و جذاب دربیاید. چون مخاطبان ما بسیار هوشمند و تیزبین هستند و نکات ریز و ظریف را به‌راحتی تشخیص می‌دهند. اگر کاری با دقت و حساسیت ساخته نشود، به‌سرعت متوجه نقص‌ها می‌شوند و در نتیجه، اثر و تاثیر آن کار کاهش می‌یابد یا از دست می‌رود.
وی همچنین عنوان می‌کند: من معتقدم در تمام بخش‌های این سریال یک تیم و گروه حرفه‌ای همکاری می‌کنند. به‌همین‌دلیل سریال قطعا مورد توجه مخاطبان قرار خواهد گرفت.
قصه‌ای جذاب و دیدنی
سیروس سپهری را بیشتر با ادریس مجموعه «نون‌خ» می‌شناسیم؛ یکی از هنرمندان کرمانشاهی که توانست هنرش را در این سریال به رخ بکشد و مورد توجه مخاطبان بسیاری قرار بگیرد. سپهری این روزها سریال ناریا را روی آنتن دارد 
و در این باره به جام‌جم می‌گوید: با توجه به تجربه همکاری با آقای افشار در سریال «کیمیا» و همچنین تله‌فیلمی که در سال 1380 با ایشان کار کردم، علاقه‌مند به همکاری مجدد با چنین کارگردان باتجربه و توانمندی بودم، تا این‌که سریال ناریا اتفاق افتاد.وی ادامه می‌دهد: شخصیتی که من در این سریال بازی می‌کنم شاید تا پایان قصه حضور نداشته باشد، اما در روند داستان بسیار تاثیرگذار است. در کل داستانی که من خواندم بسیار جذاب است. تا جایی که من تمام داستان را خواندم و با همه شخصیت‌ها آشنا شدم. فکر می‌کنم وقتی یک سریال روی کاغذ تا این حد جذاب باشد، قطعا وقتی مقابل دوربین می‌رود برای تماشاگر هم دیدنی خواهد بود.وی همچنین درباره نوع گویشی که در این سریال دارد، می‌افزاید: من در سکانس‌های تهران بازی می‌کنم و نقشم ربطی به کرمانشاه ندارد. بنابراین با گویش خاصی بازی نمی‌کنم.
وی درباره تغییر لوکیشن سریال‌ها و استفاده از فضاهای نقاط مختلف کشور هم می‌گوید: در گذشته اغلب سریال‌ها و فیلم‌ها یا در شمال فیلمبرداری می‌شد و یا در جنوب. اما خوشبختانه مدتی است که تهیه‌کنندگان و کارگردانان، نقاط دیگر کشور را هم در ساخت آثار خود مد نظر قرار می‌دهند و سراغ شهر‌ها و استان‌های دیگر هم می‌روند. خوشبختانه بخش‌هایی از این کار هم در استان‌های دیگر مقابل دوربین رفته است. از این رو امیدوارم برای بچه‌های تئاتری که در این سریال حضور خواهند داشت و متعلق به شهرهای دیگری به‌جز تهران هستند هم اتفاق خوبی بیفتد و این سریال برای‌شان سکوی پرتاب باشد و دیده شوند.
دیالوگ‌گویی به چند زبان
زارا نادری‌فر، بازیگر نقش «هوژان» درباره این شخصیت و چالش‌های ایفای آن به جام‌جم می‌گوید: هوژان ستوده برای من نماد واقعی یک دختر بااصالت کرد است که لحظه‌به‌لحظه‌اش را زندگی می‌کنم. با وجود حجم بالای دیالوگ‌هایی که دارد، تمام سختی‌ها برای من خیلی شیرین است، چون می‌توانم بگویم قالب شخصیتی‌اش شبیه خودم است و با هوژان کاملا عجین شده‌ام. وی ادامه می‌دهد: من اصالتا کرد ایلام هستم. زبان‌های کردی متفاوت است. یکی از سخت‌ترین کارها در این پروژه حرف‌زدن به چندین زبان مختلف بود. کردی کلهری، سورانی، انگلیسی، عربی 
و ... حرف زدیم که هرکدام کارشناسان خاص خود را داشت. مدیریت این اتفاق در یک سریال با تعداد زیادی بازیگر و لوکیشن‌های متعدد، مدیریت و درایت کارگردان، تهیه‌کننده و گروه را نشان می‌دهد. این بازیگر درباره همکاری با جواد افشار توضیح می‌دهد: از سال 97 آرزو داشتم با آقای افشار کار کنم و باعث افتخار است که امروز جزو خانواده بزرگ ناریا هستم. این اولین کار جدی من است. قرار بود نقش اصلی زن در سریال «گاندو 1» را بازی کنم اما سنم کم بود و چهره و بازی پخته‌ای نداشتم، تا این‌که در «گاندو 2» بازی کوتاهی داشتم. در ناریا برای بازی در نقش اول زن دعوت شدم. الان خدا را شکر می‌کنم که ورود حرفه‌ای‌ام به دنیای تصویر با ناریا اتفاق افتاد. وی در مورد بازنمایی قومیت‌ها در آثار نمایشی عنوان می‌کند: همه ما جزو یک کل به‌نام ایران هستیم. همه یکی هستیم و برای ایران می‌جنگیم و زندگی می‌کنیم. در این سریال نقش‌های مثبت و منفی می‌بینیم که هوژان جزو نقش‌های مثبت است. هوژان نزدیک 320 سکانس دارد که 200 سکانس باقی مانده است. بیشترین بازی را با سامان صفاری، سعید فرازمند و رامبد شکرابی دارم. 
چالش‌های یک نقش سخت و جذاب
محمدسعید فرازمند، بازیگری است که تجربیات بسیاری در زمینه بازیگری، کارگردانی و نویسندگی در تئاتر دارد. او در ناریا نقش جوانی به نام سوران را بازی می‌کند و دراین‌باره به جام‌جم می‌گوید: سوران شخصیت عجیب و پیچیده و جذابی دارد. یعنی نه آرام است و نه عصبی. نه خوشحال است و نه ناراحت. می‌توانم بگویم شخصیت چندوجهی دارد که برای من بسیار چالش جذابی است.وی ادامه می‌دهد: به‌طور‌کلی می‌توانم بگویم سوران شخصیتی است که معمولا دیر می‌رسد و وقتی هم که می‌رسد، آن‌قدر صبور نیست و همیشه زود قضاوت می‌کند. اما آدمی است که به‌شدت ذات پاکی دارد و آبروی خانواده برایش خیلی مهم است.وی همچنین درباره جذابیت‌های تصویری غرب ایران و آشنایی با قومیت‌های مختلف در این سریال عنوان می‌کند: در سینما این‌گونه بود که فیلم‌ها بیشتر در شمال شهر تهران و شمال ایران و کنار دریا فیلمبرداری می‌شد و آن را مصداق همه مردم ایران می‌دانستند. در برخی سریال‌ها هم این اتفاق می‌افتاد؛ اما بخش عظیمی از این کار در غرب ایران مقابل دوربین می‌رود و داستان در کرمانشاه روایت می‌شود.وی می‌افزاید: کارگردان و تهیه‌کننده برای این سریال زحمت زیادی کشیدند و از هیچ سکانسی به‌راحتی عبور نکردند. چون تمام سکانس‌های این سریال برای تیم تهیه و تولید مهم است. این کار لوکیشن‌های جذابی دارد که خیلی به موضوع کمک می‌کند. تاکید می‌کنم که این جذابیت صرفا بصری نیست و سعی دارد منطقه را خیلی بهتر به مخاطب نشان دهد.
فرازمند با اشاره به سختی‌های تهیه و تولید این کار بیان می‌کند: حساسیت و دقتی که گروه تهیه و تولید این مجموعه دارند قطعا خروجی خوبی را رقم خواهد زد. چون مثلا ما برای یک سکانس ده‌ها بار از یک کوه صعب‌العبور بالا رفتیم و بالابردن تجهیزات و دوربین از کوه هم کار راحتی نبود.وی در پایان می‌گوید: یکی از نکات مهم برای کارگردان و تهیه‌کننده این بود که زبان آن منطقه به‌درستی توسط بازیگران ادا شود. زیرا زبان کردی دارای گویش‌های مختلفی است که یکی از سخت‌ترین آنها سورانی است؛ گویشی که در این سریال با آن صحبت کردیم. البته ما کارشناس زبان کردی داشتیم تا هیچ دیالوگی را اشتباه بیان نکنیم و با زبان شیرین و درست دیالوگ‌ها را بگوییم. البته من تقریبا با این گویش آشنایی داشتم، اما کار سخت تیم بازیگری گویش سورانی بود. امیدوارم توانسته باشم اعتماد کارگردان و تهیه‌کننده را جلب کرده باشم و مخاطبان هم از تماشای سریال لذت ببرند.