بزرگنمايي:

راه ترقی - ایسنا /در سال‌های اخیر، موضوع خودکفایی مالی فدراسیون‌های ورزشی به یکی از دغدغه‌های اصلی مسئولان ورزش تبدیل شده است. بسیاری معتقدند وابستگی بیش از حد به بودجه‌های دولتی می‌تواند آسیب‌های جدی به رشد و توسعه ورزش حرفه‌ای وارد کند.
در بیشتر کشورهای جهان، به ویژه کشورهای توسعه یافته، ورزش حرفه‌ای به عنوان یک صنعت درآمدزا شناخته می‌شود و باشگاه‌ها و فدراسیون‌های ورزشی برای بقا و پیشرفت خود به منابع مالی متنوع متکی هستند. آن‌ها با جذب اسپانسر، فروش بلیت مسابقات، ارائه محصولات جانبی و دیگر فعالیت‌های اقتصادی، منابع مالی خود را تقویت می‌کنند. این رویکرد باعث شده ورزش در این کشورها به طور گسترده توسعه یابد و مشارکت عمومی در فعالیت‌های ورزشی افزایش پیدا کند. در مقابل، در کشورهای در حال توسعه، ورزش همچنان به شدت به حمایت‌های دولتی وابسته است و همین امر مشکلات متعددی ایجاد کرده است.
وابستگی به بودجه‌های دولتی در کشور ما نیز شرایطی مشابه ایجاد کرده است. بسیاری از فدراسیون‌ها بدون حمایت مالی دولت توان رقابت حرفه‌ای ندارند و این مسأله باعث کاهش سطح مشارکت مردم در ورزش شده است. رکود اقتصادی، تحریم‌ها، و مشکلات ارزی نیز فشار مضاعفی بر سازمان‌های ورزشی وارد کرده‌اند. در چنین شرایطی، نیاز به یافتن راهکارهایی برای درآمدزایی پایدار بیش از گذشته احساس می‌شود. فدراسیون‌های ورزشی برای بقا، توسعه و دستیابی به اهداف قهرمانی ناگزیرند منابع درآمدی مستقل و پایداری ایجاد کنند.
در همین راستا، وحید ساعت‌چیان، استادیار گروه مدیریت ورزشی دانشگاه بین‌المللی امام رضا (ع) در مشهد، با همکاری پژوهشگرانی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد و دانشگاه فردوسی مشهد، تحقیقی را در زمینه راهکارهای درآمدزایی پایدار برای فدراسیون‌های ورزشی انجام داده است. این پژوهش با هدف شناسایی منابع مالی قابل اتکا برای فدراسیون‌های ورزشی کشور انجام شده تا آن‌ها بتوانند با کاهش وابستگی به دولت، زمینه توسعه پایدار ورزش حرفه‌ای را فراهم کنند.
روش اجرای این تحقیق به این صورت بود که ابتدا جامعه آماری شامل اساتید مدیریت ورزشی و مدیران فدراسیون‌های ورزشی منتخب و کمیته ملی المپیک مشخص شد. سپس 22 نفر از خبرگان فوق انتخاب شدند و اطلاعات مورد نیاز پژوهش از آن ها جمع آوری شد. این داده ها سپس با استفاده از روش های آماری، تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج این تحقیق نشان می دهند که ارائه محصولات غیرورزشی ویژه ورزشکاران توسط فدراسیون‌ها، جذب اسپانسرهای ورزشکاران، دریافت کمک‌های سالانه از فدراسیون‌های جهانی، کسب درآمد از مسابقات بین‌المللی و برگزاری کلاس‌های مربیگری از مهم‌ترین منابع درآمدزایی پایدار برای فدراسیون‌های ورزشی به شمار می‌روند. همچنین شهریه عضویت تیم‌های پایه و حمایت‌های داخلی وزارت ورزش نیز در میان عوامل موثر شناسایی شد.
بازار
پژوهشگران تأکید کردند که فعالیت‌های اقتصادی تحت نظارت فدراسیون‌ها، مانند فروش محصولات مورد نیاز ورزشکاران و افزایش همکاری با حامیان مالی، می‌تواند به طرز چشمگیری منابع مالی این نهادها را تقویت کند. این فعالیت‌ها، در کنار حمایت‌های بین‌المللی و داخلی، چارچوبی برای استقلال مالی فدراسیون‌ها فراهم می‌کند و امکان برنامه‌ریزی بلندمدت را ایجاد می‌کند.
اطلاعات تکمیلی این تحقیق نیز نشان دادند که تفاوت‌هایی میان رشته‌های مختلف ورزشی در شیوه‌های کسب درآمد پایدار وجود دارد. به عنوان مثال، بلیط‌فروشی در رشته‌هایی مانند کشتی با موفقیت بیشتری همراه است، در حالی که در رشته‌هایی مثل جودو و سوارکاری، شهریه کلاس‌های مربیگری یا درآمدهای ناشی از صدور احکام و درجات، منابع قابل توجهی به شمار می‌آید. همچنین، انعقاد قراردادهای تهاتری با سازمان‌های فرهنگی یا نیمه‌دولتی، مانند تأمین اجتماعی یا پتروشیمی، می‌تواند درآمدهای مطمئن و بلندی برای فدراسیون‌ها ایجاد کند.
نتایج این پژوهش در فصلنامه «پژوهش‌های کاربردی در مدیریت ورزشی» منتشر شده‌اند؛ نشریه‌ای که متعلق به دانشگاه پیام نور است. این نشریه در زمینه ارائه دستاوردهای علمی کاربردی در حوزه مدیریت ورزشی فعالیت می‌کند و مطالب ارائه شده در آن می‌توانند نقش مؤثری در تصمیم‌گیری‌های مدیریتی فدراسیون‌های ورزشی کشور داشته باشند.